017

'Vandaag welkomen we onze nieuwe eerstejaars.' Na nog een lange uitleg over de regels en de sorteerhoed is dumbledore klaar met praten. 'Ik wens iedereen een fijn jaar. Ik roep nu de namen voor de sorteerhoed.' Als eerste word Hermione geroepen. Ze gaat blozend op het krukje zitten en de hoed word op haar hoofd gezet. Na een tijdje word ze ingedeeld in Griffindor. Na een paar minuten is het Ron. Hij wordt zoals Hermione ingedeeld in Griffindor. Na Ron is Harry aan de beurt. Het duurt erg lang maar kiest dan toch voor Griffindor. Als ik nu niet in Griffindor zit ga ik wenen. Al mijn vrienden zitten in Griffindor. Oké, ik ga niet écht voor al die mensen huilen hoor. Als allerlaatste word ik naar voor geroepen. Ik ga zitten op het krukje en de hoed wordt op mijn hoofd gezet.
'Hmmm, dit is moeilijk' begint hij. 'Ja bent dapper en vriendelijk, maar ergens diep vanbinnen hoor je ook wel bij Slytherin. Ik ga toch voor Griffindor kiezen.' Zegt de hoed. Ik krijg spontaan een glimlach op mijn gezicht.
'Griffindor!'
Ik loop snel naar de tafel van Griffindor en ga naast Harry zitten.
'Eet smakelijk' zegt Dumbledore. Het eten verschijnt op tafel en Ron valt al snel aan. Hermione kijkt hem walgelijk aan. 'En voor ik het vergeet,' zegt Dumbledore terwijl hij naar mij kijkt. 'Alexis Summers, kom jij na het eten snel naar mijn kantoortje?' Ik knik en eet dan snel verder. Waarom zou ik moeten komen? En hoe ga ik in godsnaam zijn kantoortje vinden?
'Waarom zou jij naar zijn kantoor moeten?' vraagt Harry verbaasd.
'Ik weet het niet' zeg ik snel. 'Ik vraag het me ook af.'

Ik loop door de gangen naar het kantoortje van Dumbledore. Ik had het nog snel gevraagd aan een klassenoudste. Hij had een hele weg beschreven. Die was ik al lang vergeten maar op een of andere manier ben ik er wel gekomen. Ik sta voor twee grote waterspuwers en zeg het wachtwoord dat Dumbledore me daarstraks na het eten snel had gezegd. Ik wilde net op de deur kloppen wanneer ik plots een stem hoor. Het is Dumbledore met iemand in gesprek.
'Het kan ze niet zijn!' Hoor ik een vreemde stem zeggen.
'Jawel, niemand heeft het ooit geweten maar nu is ze er.' zegt Dumbledore vaag. Waar zouden ze het over hebben? Ik besluit om op de deur te kloppen. Ik hoor wat geschuifel achter de deur komen en de deur gaat stilletjes open.
'Aah, Alexis! Ik had je al verwacht.' De man met zwarte haren kijkt me geschokt aan. Alsof ik een monster ben en loopt dan snel weg.
'Waarom moest ik komen, meneer?' vraag ik vriendelijk aan de man die voor me staat.
'Ga zitten' zegt hij. Dus ik ga aan een stoeltje zitten. Dumbledore komt tegenover mij zitten en begint met praten. 'Ik wou het met jou over je vader hebben.' zegt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. Kent hij mijn vader? Wie is het?
'Ken jij mijn vader?' zeg ik hoopvol. Dumbledore schudt zijn hoofd.
'Ik kende hem. Toen hij hier op school zat. Nu kent iedereen hem.' Ik kijk hem vragend aan.
'Wat bedoel je? Is hij beroemd?'
'Dat kan je wel zeggen, het is namelijk Voldemort.' Mijn adem stokt in mijn keel.
'Vo...Voldemort?' vraag ik bang. 'Dat kan niet!' Roep ik. Maar ergens klopt het wel. Mam zei altijd dat ik nooit over hem mocht praten omdat het te erg was. 'Waarom heeft mam er nooit iets over gezegd?' zeg ik teleurgesteld. Het klonk niet echt als een vraag. 'Hoe kan ze nou een kind met hem maken?' Ik word echt hysterisch.
'Er is nog iets.' zegt hij dan. Wat kan er nou nog erger zijn dan net ontdekken dat je vader Voldemort is?