Lost, but not found yet. | Destine - 001
Pov Hubrecht.
Na een knallende show loop ik de zaal in. We hebben heerlijk gespeeld en nu is het nog even tijd voor wat handtekeningen. Met een dikke, watervaste stift zet ik een paar handtekeningen op cd hoesjes, t-shirts, of gewoon alles wat los of vast zit. Fans willen tegenwoordig overal handtekeningen op. Ik glimlach eens naar Banus, die bij de merch-stand staat en zo te zien goed verkoopt. Langzaam komen ook mijn bandleden de zaal in, en direct heb ik het een stuk rustiger omdat er allemaal fans wegrennen, naar mijn vrienden toe. Uiteindelijk is er niemand meer die nog merchendise wil hebben, dus gaat Banus maar even helpen met het inpakken van alle electronica die wij gebruiken voor onze show. Ik ga braaf met een paar meisjes op de foto en deel de volgende handtekeningen uit.
Eindelijk worden alle fans de zaal uit gezet. "Kom, wegwezen! We gaan sluiten!" Roepen de bewakers en langzamerhand druipt iedereen af. Samen met mijn bandleden ga ik naar de backstage. "Wat waren er veel fans vandaag!" Merkt Tom op. Ik knik. "Ja, zeker! Ik denk, dat als ze niet weggestuurd werden, we hier volgende week nog zouden staan." Beaamt Robin L. De rest grinnikt en we lopen onze kleedkamer in, waar we snel onze spullen inpakken en dan naar de bus lopen. Banus zit al achter het stuur. "Ik rij wel vanavond, jongens!" We knikken. Het was de eerste show van onze tour door Nederland. "Arnhem was echt geweldig!" Zegt Laurens. De rest van de jongens knikken. Robin F ligt al bijna te slapen, en Tom gaat een poging doen tot het uitspelen van zijn spelletje.
Eindelijk zijn we weer in Tilburg. "Zo, jongens! Het was echt super! Ik zal de bandbus wel even wegbrengen, we kunnen het niet allemaal hier zo op de stoep laten staan." Zegt Banus. We knikken allemaal en stappen uit. We slaan Banus eens op zijn schouders, en gaan dan het huis binnen. "Zo. Ik ga direct naar bed toe!" Zegt Tom en we knikken allemaal. "Ja, goed plan. Morgen moeten we naar Amersfoort, toch?" Vraagt Robin L. Ik knik. "Ja. Dat klopt helemaal." En we lopen de trap op.
Ik duik direct onder de dekens en ik denk even aan Banus, die nu nog helemaal naar onze garage moet rijden om de bus weg te zetten. En morgenochtend weer mag ophalen. Maar hij heeft wel gelijk, we kunnen hem niet op de stoep laten staan, dan is hij echt zo weg. Wij zijn nog nooit bestolen, maar genoeg andere bands wel. Ik draai me op mijn zij en langzaam val ik in slaap.
Na een knallende show loop ik de zaal in. We hebben heerlijk gespeeld en nu is het nog even tijd voor wat handtekeningen. Met een dikke, watervaste stift zet ik een paar handtekeningen op cd hoesjes, t-shirts, of gewoon alles wat los of vast zit. Fans willen tegenwoordig overal handtekeningen op. Ik glimlach eens naar Banus, die bij de merch-stand staat en zo te zien goed verkoopt. Langzaam komen ook mijn bandleden de zaal in, en direct heb ik het een stuk rustiger omdat er allemaal fans wegrennen, naar mijn vrienden toe. Uiteindelijk is er niemand meer die nog merchendise wil hebben, dus gaat Banus maar even helpen met het inpakken van alle electronica die wij gebruiken voor onze show. Ik ga braaf met een paar meisjes op de foto en deel de volgende handtekeningen uit.
Eindelijk worden alle fans de zaal uit gezet. "Kom, wegwezen! We gaan sluiten!" Roepen de bewakers en langzamerhand druipt iedereen af. Samen met mijn bandleden ga ik naar de backstage. "Wat waren er veel fans vandaag!" Merkt Tom op. Ik knik. "Ja, zeker! Ik denk, dat als ze niet weggestuurd werden, we hier volgende week nog zouden staan." Beaamt Robin L. De rest grinnikt en we lopen onze kleedkamer in, waar we snel onze spullen inpakken en dan naar de bus lopen. Banus zit al achter het stuur. "Ik rij wel vanavond, jongens!" We knikken. Het was de eerste show van onze tour door Nederland. "Arnhem was echt geweldig!" Zegt Laurens. De rest van de jongens knikken. Robin F ligt al bijna te slapen, en Tom gaat een poging doen tot het uitspelen van zijn spelletje.
Eindelijk zijn we weer in Tilburg. "Zo, jongens! Het was echt super! Ik zal de bandbus wel even wegbrengen, we kunnen het niet allemaal hier zo op de stoep laten staan." Zegt Banus. We knikken allemaal en stappen uit. We slaan Banus eens op zijn schouders, en gaan dan het huis binnen. "Zo. Ik ga direct naar bed toe!" Zegt Tom en we knikken allemaal. "Ja, goed plan. Morgen moeten we naar Amersfoort, toch?" Vraagt Robin L. Ik knik. "Ja. Dat klopt helemaal." En we lopen de trap op.
Ik duik direct onder de dekens en ik denk even aan Banus, die nu nog helemaal naar onze garage moet rijden om de bus weg te zetten. En morgenochtend weer mag ophalen. Maar hij heeft wel gelijk, we kunnen hem niet op de stoep laten staan, dan is hij echt zo weg. Wij zijn nog nooit bestolen, maar genoeg andere bands wel. Ik draai me op mijn zij en langzaam val ik in slaap.
Er zijn nog geen reacties.