Hoofdstuk 11 - Afscheid

Joe pov
Joe zuchtte, hij wou niet uit bed komen. ‘Kom op, pak je spullen in.’ Zei Nick. Met tegenzin kroop Joe uit bed en trok zijn kleren aan. Hij sleepte zijn koffer achter zich aan de hut uit. Hij keek naar de hut naast hun. Hij was verlaten. Joe staarde naar zijn voeten terwijl hij langzaam naar de grote limousine stond die voor het kamp stond. ‘Broertje!’ hoorde Joe iemand roepen. Dit kon maar een ding betekenen, Kevin is hier.

Kevin pov
‘En? Was het leuk?’ riep Kevin enthousiast. Toen zag hij Joe’s gezicht. ‘Oh, nee dus. Nou ja, dan kun je nu weer naar huis.’ Zei Kevin in een poging hem op te fleuren. ‘Ik wil eigenlijk helemaal niet weg.’ Zei Joe sloom. ‘Juist. Wie heeft jou voor de kop geslagen? Vond je het hier serieus leuk?’ Zei Kevin verbaasd. ‘Ja, maar ik heb je wel gemist hoor.’ Zei Joe. Kevin glimlachte even. ‘Joe! Joe!’ riep een meisje die hun kant op kwam gerent. Joe zijn ogen werden groter en hij ging rechtop staan. ‘Hé, ik ben Kevin.’ Zei hij. ‘Inge, aangenaam.’ Zei het meisje. ‘Joe, ik moet zo weg.’ Zei Inge. Kevin kuchte even. ‘Oké, ik uhm… Ga Nick wel even zoeken.’ Zei Kevin. Hij liep weg met een glimlach. Daar zag hij Nick staan praten met… ‘Wat?’ Zei hij verbaasd. Hetzelfde meisje? Hij keek achterom naar Inge die met Joe aan het praten was. Nieuwsgierig liep hij naar Nick en het meisje. Nu zag hij het, het was waarschijnlijk een tweeling. ‘Nick! Heb je me gemist?’ Riep Kevin. Nick keek op en begon te glimlachen. ‘Kevin! Hoe gaat het?’ zei Nick. ‘Goed hoor.’ Zei Kevin. ‘Ik ben Nynke.’ Zei het meisje. ‘Ik ben Kevin.’ Zei hij. ‘En? Ga je het kamp missen?’ Vroeg Kevin. ‘Ja, dat wel.’ Zei Nynke die even zuchtte. ‘Ik ook.’ Zei Nick. ‘Ik merkte het, ik heb Joe nog nooit zo gezien.’ Zei Kevin terwijl ze Joe bekeken. ‘Nou ja, we moeten weg. Onze taxi is hier.’ Zei Nynke. Ze stonden inmiddels met z’n vijven voor de taxi. ‘Nou, dit was het dan.’ Zei Nynke sip. Ze omhelsde Kevin, Joe en toen Nick. Ze keek Nick even diep in de ogen aan. Nynke deed weer een paar stappen achteruit terwijl ze naar Nick bleef staren. Inge omhelsde Kevin, toen Nick en daarna Joe. Joe hield haar stevig vast. ‘Ik ga jullie missen.’ Zei Inge. ‘Wij jullie ook.’ Zei Nick. Joe knikte even terwijl hij naar de grond keek. Nynke en Inge stapten achter in de taxi. Langzaam reed de taxi weg. Ze keken nog een keer om, maar ze waren de hoek al om. Joe wreef in zijn ogen.

Nick pov
‘Shit! Ik ben wat vergeten!’ Riep Nick. Hij rende naar de limousine en sprong achter in. De limousine reed weg. ‘En wij dan?’ Zei Kevin terwijl hij de auto zag weg rijden.


Nynke pov
Nynke en Inge stapten uit de taxi. Ze liepen het vliegveld op en wachtten voor de poort van hun vliegtuig. ‘Ik ga even wat drinken halen, jij ook wat?’ Zei Inge. Nynke schudde haar hoofd. Inge liep de hoek om. ‘Nynke! Nynke! Waar ben je?’ hoorde ze een stem schreeuwen. Ze draaide haar om en zag Nick op haar af rennen. ‘Nick? Wat doe je?’ Vroeg Nynke verbaasd. Nick hijgde van het rennen en zei: ‘Iets wat ik al veel eerder had moeten doen.’ Nick drukte zijn lippen op de hare, daar stonden ze dan. Degene van wie ze het meeste hield, en nog wel voor het vliegtuig, haar ticket terug naar Nederland, haar ticket weg van hem. Nick brak de kus af. ‘Dat moest ik doen.’ Zei Nick. ‘En nu?’ Vroeg Nynke. ‘Weet ik niet.’ Zei Nick met een zucht. ‘Alle passagiers voor de vlucht naar Nederland, wilt u zich naar de poort begeven.’ Klonk er door de speakers. ‘Ga maar.’ Zei Nick. Nynke knikte, Nick draaide zich om en liep glimlachend het vliegveld uit.
Inge pov
Inge zuchtte, ze deed haar oordopjes in en luisterde haar muziek. Er kwam een liedje van de Jonas Brothers voorbij. ‘Can’t Have you…’ zei ze zachtjes terwijl ze met haar hoofd tegen de zijkant van haar stoel lach en uit het raampje staarde. Ze kneep in haar ogen en veegde een traan weg.

Joe pov
Nick was inmiddels teruggekeerd met de auto. ‘Wat heb je gedaan?’ Vroeg Kevin. ‘Gewoon, Nynke was iets vergeten.’ Zei Nick.