Hoofdstuk 12 - Nightmare

Jessica pov
Jessica plakte een foto op de muur, het was de foto die Danielle vanmiddag op het strand had gemaakt. Telkens als ze er naar keek kreeg ze een lach op haar gezicht. Ze ging op haar bed zitten en staarde uit het raam. Ze miste Lacy heel erg, maar ze was blij dat ze een nieuw thuis had. Ze trok haar pyjama aan en staarde naar haar muur, waar een paar foto’s hingen. Met een glimlach op haar gezicht viel ze in slaap.

Nick pov
Nick opende zijn ogen. Hij hoorde geluiden van de gang af komen. Ze hoorde iemand zachtjes schreeuwen en een beetje huilen. Hij wreef in zijn ogen en trok een vest aan. Hij opende de deur en keek de gang op. Niets te bekennen. Maar toen hoorde hij het weer. ‘Jessica!’ Zei hij en begon te lopen. Hij trok de deur open en stormde naar haar bed. Waar Jessica lach, woelend en huilend in haar slaap. ‘Jessica! Jessica wordt wakker!’ Riep Nick terwijl hij Jessica wakker probeerde te maken. Jessica schrok wakker, haar ogen stonden wijd open. Nick keek naar haar rode ogen, tranen stroomden over haar wangen. Nick ging naast haar zitten. Jessica hijgde wat uit en veegde haar tranen weg. ‘Het was maar een droom’ Zei Nick zachtjes die haar tegen zich aan hield. Jessica knikte zachtjes en veegde haar laatste tranen weg. Nick merkte dat Jessica het hartstikke warm had. ‘Zullen we even op het balkon zitten?’ Vroeg Nick zachtjes. Jessica knikte en stond voorzichtig op. Naast elkaar zakten ze neer tegen de muur van het balkon.

Jessica pov
Ze was blij dat Nick haar uit haar verschrikkelijke nachtmerrie had gehaald. Ze keek voor haar uit en dacht diep na; ‘Nou, een nachtmerrie. Het is geen nachtmerrie als het echt gebeurd.’ Zou ze het hem vertellen? Net toen ze het wou gaan zeggen zei Nick; ‘Gaat het weer?’ Jessica knikte. ‘Gewoon een nachtmerrie’ Zei ze. Er viel een stilte. Beiden keken ze omhoog naar de sterren. ‘Mooi hé?’ Vroeg Nick. Jessica knikte met een glimlach op haar gezicht. Ze was eindelijk afgekoeld. Ze begon het zelfs een beetje koud te krijgen. Ze kreeg kippenvel. Nick trok zijn vest uit sloeg het om Jessica heen. ‘Dank je, maar krijg jij het nou niet koud?’ Vroeg Jessica. Nick schudde zijn hoofd, ‘Nee, ik kan wel wat hebben. ‘ Zei Nick met een glimlach. ‘Dus, wat vind je vanaf nu van onze gestoorde gezin?’ Vroeg Nick met een lach. ‘Gestoord? Niet gestoord! Jullie zijn geweldig, zo gezellig en open. Ik ben blij dat ik hier ben.’ Zei Jessica. Nick knikte. ‘Gelukkig.’ Zei hij. ‘Hoe gaat het met je diabetes?’ Vroeg Jessica voorzichtig. ‘Het gaat wel goed, ik moet gewoon opletten. Dan gaat alles prima’ Zei Nick. Jessica knikte even en er viel weer een stilte. ‘M-mag ik je iets vragen?’ Vroeg Nick. ‘Tuurlijk.’ Zei Jessica benieuwd. ‘Weet je nog hoe je vader was?’ Vroeg Nick. Jessica glimlachte even en keek naar de sterren. ‘Ja, ik weet het nog. Hij had donker haar en fel groen ogen, en een glimlach… als hij lachte ging er een wereld voor me open.’ Zei Jessica glimlachend. ‘Hij zal vast een hele aardige man zijn geweest.’ Zei Nick. Jessica richtte haar blik op Nick en keek hem in de ogen aan. ‘Ja, hij was de liefste man die je , je bedenken kon. Ik was er kapot van toen hij overleed.’ Zei Jessica zachtjes. Ze keek naar haar voeten.

Nick pov
Nick sloeg zijn arm om haar heen en hield haar vast. Jessica gaapte even en legde haar hoofd op Nick zijn schouder. Ze rilde een beetje. Nick begon ook kippenvel te krijgen. Na een tijdje viel Jessica in slaap. In haar slaap rilde ze een beetje, net als Nick. Nick ging staan en tilde haar voorzichtig op. Hij liep door de deuropening van het balkon en legde haar voorzichtjes neer op haar bed. Hij legde het deken over haar heen.

Jessica pov
Jessica opende haar ogen, ze werd wakker van een geluid. Ze wreef in haar ogen en haar blik viel op een jongens dat in de deuropening stond. Plotseling herinnerde ze zich alles, haar nachtmerrie, hun gesprek en de donkere sterrenhemel. Nu vielen de felle stralen van de zon haar kamer binnen. ‘Ontbijtje?’ Vroeg Nick met een glimlach op zijn gezicht. Nu zag ze het pas, Nick had ene dienblad in zijn handen. Jessica knikte en ging glimlachend rechtop zitten. ‘Waar heb ik dit heerlijke ontbijtje aan verdiend?’ Vroeg ze glimlachend terwijl Nick op de rand van haar bed ging zitten met het dienblad. ‘Weet ik niet, ik vond dat je dat wel gebruiken kon, na zo’n nachtmerrie.’ Zei Nick met een rood hoofd. ‘Dank je, ik was blij dat je bij me gebleven was.’ Zei Jessica. Ze had een heerlijk broodje gehad en wat sinaasappelsap. Nick wou zijn mond open doen maar er kwam een ander geluid vanuit de deuropening. ‘Jessica! Ga jij ook naar het mtv gala vanavond?’ Vroeg Frankie enthousiast. Toen pas viel zijn blik op Nick en hij keek hem vijandig aan. ‘Nick! Een waardig tegenstander!’ Zei Frankie spottend. Jessica moest even lachen. ‘Frankie, ik denk niet dat ik ben uitgenodigd.’ Zei Jessica. ‘Frankie! Kom naar beneden!’ Riep Paul van beneden. Frankie zuchtte diep en verliet haar kamer. ‘Dus,een gala.’ Zei Jessica. ‘Ja, ga je ook heen?’ Vroeg Nick. ‘Nee,ik ben niet uitgenodigd. En ik ben nog nooit naar een gala geweest. Oh ja! En nog belangrijker, ik kan niet dansen!’ Zei Jessica. ‘Onzin! Iedereen kan dansen.’ Zei Nick. ‘Oh nee! Niet ik.’ Zei Jessica. ‘Ga mee…’ Zei Nick zachtjes. Jessica twijfelde. ‘Asjeblieft, W- wil je met, met mij mee naar het gala?’ Vroeg Nick stotterend. Jessica glimlachte even, ‘Uhm… Ja…’ Zei Jessica. Nick begon te glimlachen. ‘Maar ik heb geen jurk.’ Zei Jessica nerveus. ‘Geeft niet, je krijgt er een… van mij.’ Zei Nick. ‘Mooi! Dat is dan geregeld!’ Klonk er achter hun in de deuropening. Verbaasd keken ze om. Joe stond in de deuropening, waarschijnlijk had hij alles gehoord. ‘Nick jij gaat met mij mee! Dan kan Jessica haar omkleden en kan ik zo met haar te winkelen!’ Riep Joe terwijl hij Nick van het bed af sleurde. ‘Maar waarom?’ Vroeg Nick. ‘Nou, ze moet een jurk hebben! En ik ga haar helpen, dus denk er maar niet aan om ons te volgen. Jij krijgt haar pas voor het gala te zien!’ Riep Joe die Nick de kamer uit duwde. ‘Vind je ook niet Jessica?’ Vroeg Joe die op de gang keek om zeker te weten dat Nick er niet meer was. ‘Nou, dat maakt toch niet zo veel uit?’ Zei Jessica zachtjes. Joe zuchtte, ‘Stelletje amateurs!’ Zei Joe lachend.