Chapter 37

We brachten iedere dag samen door en het werd echt serieus tussen ons. Maandag tijdens de begrafenis was ik Abby haar grote steun, zodat zij haar moeder, die blijkbaar Megan hete, kon steunen. Het was een mooie begrafenis en Spencer had een goede muziek smaak. De marmeren grafsteen was ook erg mooi.

Spencer Ewan Heath Grimes
1995-2013
Nooit meer je stem
Nooit meer je lach
We missen je elk moment
Elke dag

De oma van Abby vond me een schat, omdat ik bij haar was en ik zag er blijkbaar leuk uit. In ieder geval dat laatste fluisterde ze in Abby haar oor en ik had het zogenaamd niet gehoord. Iedere avond was ik bij haar, bijna ieder moment van de dag was ik bij haar, tot dat ik moest jagen. Ze vroeg of ze mee mocht en dat vond ik erg gevaarlijk en aangezien ik nog veel moeite heb met mijn instincten en als ik aan het jagen was jaagde ik op alles met bloed erin. Ik liet Abby met moeite achter en ging samen met Edward, Emmett, Rosalie en Bella jagen, we hadden afgesproken dat we ergens in europa gingen jagen.