Hoofdstuk 6 - Wat heeft zei nou?

Eragon p.o.v

Nerveus liep Eragon door de menigte heen in de zaal. Hij was ondertussen druk bezig met de felicitaties ontvangen. '18, jeetjes wat gaat dat snel' Dacht hij bij zichzelf. 'Ja, zeker. vooral met mij erbij VLIEGT de tijd voorbij, gefeliciteerd Eragon' hoorde hij in zijn hoofd. 'Dankje, Saphira.' Hij vondt het jammer dat Saphira er niet bij kon zijn, maar ja, een grote draak past niet echt in de zaal. 'Dus... Het je Megan al gevonden?' Hoorde hij in zijn hoofd. 'Nee Saphira, hoezo dat?'. 'Nou Eragon, ik kan je gedachten horen dus ik denk ik vraag het maar even, je lijkt er wel naar uit te kijken'. Eragon lachtte even. Hij keek er inderdaad naar uit om haar were te zien. Hij hoopte maar dat ze wel kwam! hij was vooral erg nerveus geworden toen ze gisteren vroeg of hij al een vriendin had. Toen hij nee zij glimlachte ze. Hij kon het maar niet uit zijn hoofd zetten. En ja hoor, toen hij naar de deuropening keek stond ze daar, in een halflange witte jurk met mooie witte bloemen in haar haar. Ze liep door de zaal heen. Eragon had moeite om haar te volgen maar wurmde zich door de menigte heen achter haar aan. Ze liep door de deuren richting de tuin. 'Megan! Megan! wacht op mij!' Schreeuwd hij achter haar aan. Eindelijk draaide Megan zich om, 'Ach, Eragon. Jij hier ook op dit prachtige feest?'. Eragon lachte. hij liep dichter naar haar toe, 'Zeg, Megan. ik heb een vraag waar ik eigenlijk al een paar dagen mee rondloop'. 'Vraag maar raak' Zei Megan vrolijk. Eragon begon een beetje te blozen, 'Uhm-, nou-, ik vroeg me af of je ook een vriendje hebt.' Die laatste woorden kwamen er vrij moeilijk uit omdat hij zou nrveus was. Megan glimlachte terwijl ze haar hoofd heen en weer schudde. Er verscheen een brede lach op haar gezicht. Eragon keek een beetje verbaasd maar ook blij tegelijk. 'Hoezo kijk je zo verbaasd?' Vroeg Megan glimlachend.' Megan lachtte. Eragon liep dichter naar haar toe. hij werdt er zelf een beetje nerveus van... 'Eragon! Eragon!' Toen hij zich omdraaide werdt hij omhelsd door een meisje. Eragon keek wie het was, 'Oh Arya! ik heb je gemist joh, niemand kan ik zo erg missen dan jij! Hoe ben je hier gekomen?'. Arya glimlachte naar hem, 'Ik dacht, ik moet toch zeker wel op je verjaardag zijn!' Eragon keek naar Arya en toen naar de plek waar Megan hoorde te staan. Hij keek om zich heen. 'Wat heeft zei nou?' Vroeg Arya. Eragon keek in de richting waar Arya ook naar keek. Daar aan het einde van het pad zag hij haar nog rennen. Snel zette hij het op een lopen. 'Megan! Megan, wacht! Zo bedoelde ik dat helemaal niet!' Maar het was te laat. Megan was al lang verdwenen in een van de donkere straatjes van het dorp.