Chapter eight: a good plan from Fleur.
"Ogen die mij een mooie verliefde blik geven. Lippen gij poorten van adem geven mij een laatste kus. Oren zodat ik je nog één keer kan vertellen hoe veel ik van je hou. Neus waar ik altijd een kusje op gaf waneer je ging slapen. Innerlijk iets dat ik niet wil ruilen. Uiterlijk dat perfect bij je past. Samantha Vilijn het meisje dat ik net omschreef"-Fred Wemel
Samantha
Het Nest
Langzaam open ik me ogen en zie Fred naar me lachen."heey"brengt hij zwak uit."hoi"kreun ik. Spreken doet gewoon zo zeer."OMG ZE IS WAKKER!! BEL DE OCHTEND PROFEET!!"gilt George hyper en rent hyper de kamer rond waardoor mijn hoofd begint te bonken. Ik pak me staf en fluister:"aquamenti". de straal water raakt George recht in het gezicht." hey waar is dat nou goed voor"zegt hij."hoofdpijn"kreun ik."oh lieverd toch waarom over komt jou dit altijd"roept Molly en komt de kamer binnen gevolgd door fleur,hermelien,Ginny en Charlie."sorry ik kon er niks aan doen ik werd opeens mee genomen"fluister ik." lieverd je hoeft je niet te fronschuldige hoor! We zijn blij dat je nog leeft je hebt een paar dagen in coma gelegen we waren bang dat je niet meer wakker werd"zegt Molly en legt nóg een de ken over me heen. Molly geeft me een kus op me voorhoofd en rent naar beneden."oh ik ben echt blij Dat je wakker ben! Ik heb je zo gemist"zegt Ginny en tranen stroomde over haar wangen."niet huilen"fluister ik en probeer haar een beetje te sussen."iek b'en ok blij"zegt fleur en omhelst me." ohja Fred George Charlie kamer verlaten NU"roept hermelien en stuurt iedereen weg."waarom moeten ze weg?"vraag ik."nou kijk,het was eigenlijk fleurs idee, dus volgende week trouwen Bill&Fleur toch?, nou misschien kunnen jij en Fred dan ook trouwen"zegt hermelien. Ik knikte te lui en te pijnlijk om ja te zeggen."geweldig nu Fred vragen of hij het wel goed vind"zegt Ginny en loopt samen met Fleur weg. Terwijl Hermelien en ik hier blijven hoor ik allemaal geschreeuw van beneden."Fred was er slecht aan toe"fluistert hermelien na een tijdje."hoe bedoel je"fluister ik terug en wacht op antwoord."hij heeft alleen maar gehuild en niks gegeten of niet geslapen als hij zo nog een dag bleef door gaan zou hij waarschijnlijk zelf in coma raken"fluistert Hermelien. Ik kijk een beetje bang maar ook verbaast.
Ik voel vreugde door me lichaam razen bij het zien van eten,vreugde ja ik heb HONGER. langzaam en ondersteunend loop ik naar de tafel." Ron af van mij"roep ik kinderachtig en plof naast hem neer/"Ron laat Sam eerst ze heeft dagen niet gegeten"zegt Molly streng tegen ron. Ik krijg allemaal lekkere dingen en begin meteen te eten. Heerlijk!"dus Sam zijn jullie echt van plan om tegelijk met Bill te trouwen"begint Remus opeens."REMUS LAAT HET!"roept Tops boos."ik wil het alleen zeker weten dan beschermen we de boel hier drie keer zo veilig!"roept Remus. Ik stop met eten en kijk boos naar Remus."DRIE KEER ZO VEILIG!! En waarom dan hè omdat ik het ben!"roep ik boos en me hoofd begint weer te bonken van de pijn."zo bedoel ik het niet Sam dat weetje!"roept Remus."Oh nee waarom zeg je het dan!"roep ik boos." Sam je snapt wat ik bedoel! Ik wil gewoon geen bezoek meer van die dooddoeners"roept Remus uit."nee ik zit te popelen om weer bij Bellatrix op bezoek te gaan!"roep ik woedend uit. Opeens voelde ik me eenzaam; niemand hielp me. Niet Fred niet George zelfs Harry of hermelien niet. Nog steeds woedend stond ik op maar eigenlijk iets te snel waar door me hoofd nog harder ging bonken en toen ik een stap van de tafel vandaan zette zachte ik door me knieën en hoorden ik alleen maar Freds stem die me naam riep.
Perkamentus
Flashback
Ik keek naar het bange meisje die weer een baby in haar hadden had." ze is Zijn dochter"zei ze en ik hoefde meteen niet meer verder te vragen."wanneer is ze geboren."vroeg ik zwakjes."3 Augustus"fluisterde het meisje." weet hij iets van haar af?!"vroeg ik."nee niemand weet iets van haar af behalve Molly Wemel ze is namelijk een erg goede vriendin."zei ze."wat wil je dat ik met haar doe"vroeg ik en wees naar de baby."breng haar naar een gezin dreuzel ofniet zo lang ze maar veilig is"piepte het meisje zacht."wat is je naam?"vroeg ik haar."vertel ik niet, het is veiliger voor U en mij"zei ze en overhandigde mij het kleine meisje met bruin haar en mooie groen blauwige ogen precies de ogen van Marten."ze heet Samantha Isobel Vilijn"fluisterde het meisje gaf mij een hand en een kus op de voorhoofd van Samantha. Ze liep weg zonder een woord nog met me te hebben uitgewisseld.
Flashback twee dagen later
ik liep samen met Remus Lupos de gangen door hij wilde meer weten over weerwolven en die informatie wilde ik hem met plezier geven." Professor ze is weg! Ik ging pompoensap halen en toen ik terug kwam was ze weg!"riep Madam Pleister uit."rustig we vinden haar wel"stelde ik haar gerust. Na uren zoeken hadden we nog steeds geen Sam. Opeens kwam Minevra aan met een brief."de familie malfidus hebben haar we kunnen niks doen!"riep ze verslagen uit." we sturen haar wel een brief! Om hier op school te mogen komen"zei ik en Minevra knikte.
Fred Wemel
Het Nest,Mijn slaapkamer
Sam viel weer flauw en een steek ging door me hart. "Sam wakker blijven toe"smeekte ik. Ik bleef haar naam fluisteren en zag dat ze haar ogen open deed."Sam wat ben ik blij je weer te zien"riep ik vrolijk en drukte me lippen op die van haar. Damn wat miste ik dat gevoel. Het gevoel alsof het gaat om leven en dood, het gevoel alsof dit het laatste is wat je kan doen. Het gevoel waar ik verliefd op was." Fred je mag haar los laten hoor"hoorde ik mijn broer sarcastisch zeggen."beetje sarcasme in je stem bro"lachte ik." nee joh hoe kom je daar nou bij!"riep hij nep beledigend. Ik keek weer naar Sam die ook een leuke grijns op haar gezicht had. Het was geweldig hoe zij kon glimlachen terwijl ze al TWEE keer is aan gevallen door Bellatrix. Man wat houd ik van die meid!
Mijn POV
Flashback
langzaam keek Marten Vilijn de hoek om. Zou hij het wagen en gewoon naar haar toe stappen. Elke andere Zwadderaar was naar haar toe gelopen en haar flink op haar bek hebben genomen. Zo was marten niet ik kon namelijk ook gevoel hebben."Hoi"hoorde ik een mooie stem zeggen die me ontwaakte van me dagdroom."hoi"stamelde ik. Faal Marten Faal." ik ben Amy"zei ze."Marten"anttwoorde Marten."ik zie je nooit hier of woon je hier niet"vraagt ze."ja wel alleen ik zit op een korst school dus ik ben er alleen in vakanties"liegt Marten snel." oh jammer ik hoopte dat je bij mij op school zou zitten dan konden we samen afspreken enzo"zei amy."in de vakanties kan het"riep Marten vrolijk uit." te gek zie ik je dan morgen hier op de zelfde plaats?"vraagt Amy."tuurlijk!"lacht Marten en Amy liep weg. Een warm gevoel drong wurmde zich onder het koude emotieloze masker van Marten Vilijn en Marten Vilijn moest meteen glimlachen.
3 abo's!!! Vet cool!!
Het Nest
Langzaam open ik me ogen en zie Fred naar me lachen."heey"brengt hij zwak uit."hoi"kreun ik. Spreken doet gewoon zo zeer."OMG ZE IS WAKKER!! BEL DE OCHTEND PROFEET!!"gilt George hyper en rent hyper de kamer rond waardoor mijn hoofd begint te bonken. Ik pak me staf en fluister:"aquamenti". de straal water raakt George recht in het gezicht." hey waar is dat nou goed voor"zegt hij."hoofdpijn"kreun ik."oh lieverd toch waarom over komt jou dit altijd"roept Molly en komt de kamer binnen gevolgd door fleur,hermelien,Ginny en Charlie."sorry ik kon er niks aan doen ik werd opeens mee genomen"fluister ik." lieverd je hoeft je niet te fronschuldige hoor! We zijn blij dat je nog leeft je hebt een paar dagen in coma gelegen we waren bang dat je niet meer wakker werd"zegt Molly en legt nóg een de ken over me heen. Molly geeft me een kus op me voorhoofd en rent naar beneden."oh ik ben echt blij Dat je wakker ben! Ik heb je zo gemist"zegt Ginny en tranen stroomde over haar wangen."niet huilen"fluister ik en probeer haar een beetje te sussen."iek b'en ok blij"zegt fleur en omhelst me." ohja Fred George Charlie kamer verlaten NU"roept hermelien en stuurt iedereen weg."waarom moeten ze weg?"vraag ik."nou kijk,het was eigenlijk fleurs idee, dus volgende week trouwen Bill&Fleur toch?, nou misschien kunnen jij en Fred dan ook trouwen"zegt hermelien. Ik knikte te lui en te pijnlijk om ja te zeggen."geweldig nu Fred vragen of hij het wel goed vind"zegt Ginny en loopt samen met Fleur weg. Terwijl Hermelien en ik hier blijven hoor ik allemaal geschreeuw van beneden."Fred was er slecht aan toe"fluistert hermelien na een tijdje."hoe bedoel je"fluister ik terug en wacht op antwoord."hij heeft alleen maar gehuild en niks gegeten of niet geslapen als hij zo nog een dag bleef door gaan zou hij waarschijnlijk zelf in coma raken"fluistert Hermelien. Ik kijk een beetje bang maar ook verbaast.
Ik voel vreugde door me lichaam razen bij het zien van eten,vreugde ja ik heb HONGER. langzaam en ondersteunend loop ik naar de tafel." Ron af van mij"roep ik kinderachtig en plof naast hem neer/"Ron laat Sam eerst ze heeft dagen niet gegeten"zegt Molly streng tegen ron. Ik krijg allemaal lekkere dingen en begin meteen te eten. Heerlijk!"dus Sam zijn jullie echt van plan om tegelijk met Bill te trouwen"begint Remus opeens."REMUS LAAT HET!"roept Tops boos."ik wil het alleen zeker weten dan beschermen we de boel hier drie keer zo veilig!"roept Remus. Ik stop met eten en kijk boos naar Remus."DRIE KEER ZO VEILIG!! En waarom dan hè omdat ik het ben!"roep ik boos en me hoofd begint weer te bonken van de pijn."zo bedoel ik het niet Sam dat weetje!"roept Remus."Oh nee waarom zeg je het dan!"roep ik boos." Sam je snapt wat ik bedoel! Ik wil gewoon geen bezoek meer van die dooddoeners"roept Remus uit."nee ik zit te popelen om weer bij Bellatrix op bezoek te gaan!"roep ik woedend uit. Opeens voelde ik me eenzaam; niemand hielp me. Niet Fred niet George zelfs Harry of hermelien niet. Nog steeds woedend stond ik op maar eigenlijk iets te snel waar door me hoofd nog harder ging bonken en toen ik een stap van de tafel vandaan zette zachte ik door me knieën en hoorden ik alleen maar Freds stem die me naam riep.
Perkamentus
Flashback
Ik keek naar het bange meisje die weer een baby in haar hadden had." ze is Zijn dochter"zei ze en ik hoefde meteen niet meer verder te vragen."wanneer is ze geboren."vroeg ik zwakjes."3 Augustus"fluisterde het meisje." weet hij iets van haar af?!"vroeg ik."nee niemand weet iets van haar af behalve Molly Wemel ze is namelijk een erg goede vriendin."zei ze."wat wil je dat ik met haar doe"vroeg ik en wees naar de baby."breng haar naar een gezin dreuzel ofniet zo lang ze maar veilig is"piepte het meisje zacht."wat is je naam?"vroeg ik haar."vertel ik niet, het is veiliger voor U en mij"zei ze en overhandigde mij het kleine meisje met bruin haar en mooie groen blauwige ogen precies de ogen van Marten."ze heet Samantha Isobel Vilijn"fluisterde het meisje gaf mij een hand en een kus op de voorhoofd van Samantha. Ze liep weg zonder een woord nog met me te hebben uitgewisseld.
Flashback twee dagen later
ik liep samen met Remus Lupos de gangen door hij wilde meer weten over weerwolven en die informatie wilde ik hem met plezier geven." Professor ze is weg! Ik ging pompoensap halen en toen ik terug kwam was ze weg!"riep Madam Pleister uit."rustig we vinden haar wel"stelde ik haar gerust. Na uren zoeken hadden we nog steeds geen Sam. Opeens kwam Minevra aan met een brief."de familie malfidus hebben haar we kunnen niks doen!"riep ze verslagen uit." we sturen haar wel een brief! Om hier op school te mogen komen"zei ik en Minevra knikte.
Fred Wemel
Het Nest,Mijn slaapkamer
Sam viel weer flauw en een steek ging door me hart. "Sam wakker blijven toe"smeekte ik. Ik bleef haar naam fluisteren en zag dat ze haar ogen open deed."Sam wat ben ik blij je weer te zien"riep ik vrolijk en drukte me lippen op die van haar. Damn wat miste ik dat gevoel. Het gevoel alsof het gaat om leven en dood, het gevoel alsof dit het laatste is wat je kan doen. Het gevoel waar ik verliefd op was." Fred je mag haar los laten hoor"hoorde ik mijn broer sarcastisch zeggen."beetje sarcasme in je stem bro"lachte ik." nee joh hoe kom je daar nou bij!"riep hij nep beledigend. Ik keek weer naar Sam die ook een leuke grijns op haar gezicht had. Het was geweldig hoe zij kon glimlachen terwijl ze al TWEE keer is aan gevallen door Bellatrix. Man wat houd ik van die meid!
Mijn POV
Flashback
langzaam keek Marten Vilijn de hoek om. Zou hij het wagen en gewoon naar haar toe stappen. Elke andere Zwadderaar was naar haar toe gelopen en haar flink op haar bek hebben genomen. Zo was marten niet ik kon namelijk ook gevoel hebben."Hoi"hoorde ik een mooie stem zeggen die me ontwaakte van me dagdroom."hoi"stamelde ik. Faal Marten Faal." ik ben Amy"zei ze."Marten"anttwoorde Marten."ik zie je nooit hier of woon je hier niet"vraagt ze."ja wel alleen ik zit op een korst school dus ik ben er alleen in vakanties"liegt Marten snel." oh jammer ik hoopte dat je bij mij op school zou zitten dan konden we samen afspreken enzo"zei amy."in de vakanties kan het"riep Marten vrolijk uit." te gek zie ik je dan morgen hier op de zelfde plaats?"vraagt Amy."tuurlijk!"lacht Marten en Amy liep weg. Een warm gevoel drong wurmde zich onder het koude emotieloze masker van Marten Vilijn en Marten Vilijn moest meteen glimlachen.
3 abo's!!! Vet cool!!
Er zijn nog geen reacties.