Hoofdstuk 20

De volgende morgen loop ik naar me kluisje, pak me boeken en kijk stiekem nog even naar me poster die erin hangt. Hij is van Robert Pattison. Yammie. Denk ik bij mezelf en moet stiekem wel lachen. Dan kijk ik op en ik zie dat Meike voor me neus staat. Heee, zegt ze. En is het nog gelukt met je Engels? Ja, prima. En ik doe me kluis dicht en we lopen naar de aula. Heeee, roept Avelanche. Op een of andere manier is zij altijd vrolijk. Hee, zeggen ik terug. Meike ploft naast haar op een stoel. Ik pak ook een stoel en kom erbij zitten. We praten wat en dan komt Jole naar ons toe gerent. Ik heb een leuk idee! Roept ze. Nog net niet gillend. We kijken haar allemaal aan en dan vraag ik; Wat is je idee? Ik heb kaartjes kunnen regelen voor een leuk feest, het is in de buurt. En er komen dj’s en we kunnen drinken halen wat we willen. En dan mogen jullie daarna bij mij blijven slapen. Ik heb 4 kaartjes. Dus wil wilt er mee!? Praat ze maar door. Meike en Avelanche roepen gelijk ja! Ik denk. Maar dan kan Lana niet mee. Is dat niet een beetje lullig? Ik zie de meiden kijken. Wat is er? Vraag ik? Nou, we hebben Lana al een tijdje niet meer gesproken.. zegt Jole opeens. Avelanche knikt alleen maar. Ik kijk naar Meike maar die zit alleen naar de grond te staren en ik stil. Heb jij dan niets gemerkt? vraagt Jole. Ik heb haar nog wel eens door de gangen zien lopen, maar heb haar niet gesproken. Ik dacht misschien heeft ze het gewoon druk. Met huiswerk of met andere dingen. Ik heb haar eigenlijk gewoon maar met rust gelaten. Zeg ik. Dan kijken de meiden me zo stom aan. Dat ik blij ben dat de bel dan maar eindelijk gaat. Want ik heb opeen helemaal geen zin meer om hier tussen te zitten. En wat zou er nou met Lana zijn?