Hoofdstuk 6

De volgende dag in Chemie vroeg ik me af hoe Kate's auditie geweest was. Geconcentreerd begon ik de benodigdheden op tafel te zetten.
"sorry, ik vroeg me af of je een labpartner nodig hebt." Voor me stond Derek, een jongen van mijn chemieklas. Hij is groot, heeft leuk kort zwart haar en donkere huidskleur. "Ik dacht dat jij samenwerkte met Michael?" vraag ik. "Ja, maar nu zijn wenkbrauw teruggegroeid is hoeft hij me niet meer." lacht hij. "Voor ik je aanneem, hoe precies is hij zijn wenkbrauw verloren?" vraag ik.
"Een klein accidentje met een bunzenbrander."
"En dat was jou schuld?"
"Hij zegt van wel, maar ik heb duidelijk gezegd, 'Man je staat in brand, ren voor je leven!'" grinnikt hij. "Oké, en nu zoek je een labpartner die niet ontvlambaar is?" "Inderdaad."
"Je bent aangenomen." lach ik. Hij begint het experiment uit te zetten. "Wat is je naam?" start hij een gesprek. "Beth." "Beth wie?" "Beth Santiago." antwoord ik. "Santiago klinkt niet Amerikaans, Full Name Please!" zegt hij. "Lizbeth Ana Elena Santiago." "Wauw, dat is een mond vol." lacht hij. "Oké Smart Boy, wat is jouw naam dan?" "Derek." "Derek wie?" "Derek Mustafa Noumbona." "Afkomstig van?" "Kenia, jij Spanje?" "Ja, Madrid." "Waarom kwam je naar Engeland?" "Het is daar te warm." "Nu even serieus." "Papa, veranderde van werk." antwoord ik. "En jij?" "Ik ben geadopteerd." "O, sorry." "Neen, wees gerust mijn ouders leven nog, maar niet in de omstandigheden zoals wij ze hebben." legt hij uit. Hij wilde zeggen dat ze straatarm waren. "En jij bent hier om..." "Dokter te worden. En jij?" vraagt hij. "Ik wil journaliste worden." antwoord ik. "Heb je broers of zussen?" vraagt hij geïnterresseerd. "Wauw, wat een kruisverhoor. Ja, Jonas." "Jonas klinkt niet Spaans." "Jonathan Eli Santiago." grinnik ik. "Ik heb 1 broer, Scott zit hier op school." "Serieus? Scott!?" "Ja, ik weet het hij heeft z'n jerky moments."