00

~ One Year Later ~
Zenuwachtig sta ik van mijn ene been op mijn andere been te springen. 'Melody, sta nou eens stil', zeurt Lizy. Na die 'ruzie' om mijn cadeau'tje heeft ze er nog eentje gehaald en gesmeekt om het goed te maken. Het was dat ik anders niet veel keuze had tussen vrienden, dus heb ik het maar goedgemaakt. Ik wil nou niet bepaald elke pauze alleen zitten. Ik kijk in haar felblauwe ogen en zie dat ze eigenlijk wel moet lachen. Ze vind het schattig, maar ik word gek door de zenuwen. 'Dan ga ik je maar even bezig houden', zegt ze. Ik kijk haar dankbaar aan. 'Je gaat me elke dag mailen. Je komt nog eens langs. Je houdt me op de hoogte, oké dat is hetzelfde als elke dag mailen, maar dat maakt me niet uit. Ik ga je gewoon zó erg missen!' Zegt ze met een pruillipje. Haar felblauwe ogen schitteren van opkomende druppels. Een traan verlaat haar ooghoek. Ik veeg de druppel weg en geef haar een dikke knuffel. 'Ik ga jou ook missen', fluister ik in haar oor.

'Mijn beurt', zegt mijn moeder en ze slaat wanhopig haar armen om mij heen. 'Je hebt dezelfde opdracht als Lizy. Mail me elke dag', zegt ze. 'Drie keer in de week is ook prima, voor jullie beide', zeg ik. Ze kijken me streng aan, maar ik steek eigenwijs mijn kin in de lucht. 'Wees voorzichtig. Ik wil niet dat je zwanger wordt of dat ik je nooit meer terugzie en doe alleen dingen die je wil doen en als je het niet meer trekt, kom je gewoon naar huis en...' 'Ja, mam! Ik snap het al', zeg ik ongeduldig. Ze grinnikt en kijkt naar de grote koffer naast me. 'Als je je boek moet signeren dan moet je wel terug naar huis komen om ons op te zoeken', zegt Lizy. Ik grijns. Dat klinkt zo gaaf. 'je boek', ik gok dat niet veel meiden van acttien jaar dat kunnen zeggen. 'Ja, dan kom ik natuurlijk langs', zeg ik en ik druk een kus op mijn moeders wang.

Zenuwen razen door mijn lichaam als ik de tourbus aan zie komen rijden. Nog voor de bus helemaal gestopt is, is Louis al uit de auto gesprongen. Het is net zo'n slowmotion als in films. Een verliefd stelletje dat op elkaar af rent, in slowmotion en elkaar om de armen vliegt. De jongen tilt het meisje op en zwiert haar een keer rond, waarna hij verliefd zijn lippen op de hare drukt. Het leuke is, is dat ik het meisje ben en Louis de jongen. Verliefd kijk ik hem in de ogen. 'Zie je wel dat je het jaar zou overleven en dat je je boek zou uitgeven', fluistert Louis plagend in mijn oor. Ik grinnik en druk mijn lippen weer op de zijne. 'En nu wij', zeggen de jongens kuchend achter ons. Ik draai me om en geef ze allemaal ongeduldig een knuffel. 'Je had net zo goed geen knuffel kunnen geven', zegt Niall met een pruillipje. 'En je ziet Louis nog een heel jaar, dus had je ons best fatsoenlijk kunnen begroeten', klaagt Zayn. Ik grinnik en doe het rondje nog een keer over, maar dit keer geduldig. Ik loop weer naar Louis en druk mijn lippen op de zijne. In mijn ooghoek zie ik Harry mijn koffer de bus in dragen. Ik neem nog een keer afscheid van Lizy en mijn moeder en beloof noga allerlei dingen, waarvan ik niet weet wat.

De jongens stappen de bus in en wachten geduldig tot ik eindelijk afscheid heb genomen. 'Klaar voor dit avontuur?' Vraagt Louis met een enthousiaste twinkeling in zijn ogen. 'Zeker weten', zeg ik vol enthousiasme. We verstrengelen onze vingers en lopen met z'n twee de bussen in. 'Let the best year of my life begin!' Joel ik vrolijk. De jongens joelen instemmende kreten, waarop Zayn de bus start. 'Op naar het onbekende', zegt hij met een knipoog. 'En naar het bekende', fluister ik tegen Louis en ik druk verliefd mijn lippen op de zijne.


The End