04
'Dus je komt zondag voor het eten thuis?' Vraagt mijn moeder voor de zoveelste keer. Ik knik. 'Ja mam en nee ik zal geen verkeerde dingen doen', zeg ik. 'Heb je condooms mee?' Vraagt ze. Mijn wangen worden vuurrood. Moet ze dit nou serieus vragen waar Louis bij is? 'Nee', zeg ik. 'Maar k wel', zegt Louis en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Ik schiet in de lach, maar mijn moeder lijkt het niet zo te waarderen. 'Heb je alle spullen?' Vraagt ze. 'Mam, ik ben achttien', merk ik droog op. 'Maar toch...' 'Ja, ik heb alles', onderbreek ik haar maar alvast. Ze drukt een kus op mijn wang. 'Goh, wat ben je toch alweer groot geworden', zucht ze sentimenteel. Ik rol geïrriteerd met mijn ogen als ze mij in een stevige omhelsing drukt. 'Mam, laat los', sis ik als ik Louis zie lachen. 'Ik heb dit allemaal voor je geregeld, dus een knuffel mag wel', zegt ze met opgeheven kin. Ik schud lachend mijn hoofd en druk een kus op mijn wang. 'Dag mam', zeg ik. Met in mijn ene hand mijn koffer en in de andere Louis zijn hand, loop ik de boot op.
'Waarom ben je eigenlijk niet met je auto gekomen?' Vraag ik bedenkelijk. 'Niet aan gedacht', zegt hij bedenkelijk. Grinnikend laat ik me op een van de stoelen naast het raam vallen. Het water klotst ruw tegen de zijkant van de boot. 'Ga je zeeziek worden?' Vraagt Louis als hij mijn aarzelende blik ziet. 'Ik hoop het', beken ik. Louis houdt mijn hand wat steviger vast en komt op een stoel naast me zitten. Hij slaat zijn andere hand om mijn schouder heen. Ik ga dichter tegen hem aanzitten, voor hoever dat kan in een stoel, en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Liam komt ons straks halen toch?' Vraag ik. 'Ja, hij brengt ons naar zijn huis', zegt Louis. 'Passen we daar allemaal dan?' Vraag ik. 'Nee, maar wel in de omgebouwde schuur', zegt Louis. 'Slapen we samen?' Vraag ik met een lichte blos. 'Ja. Het zal wel krap worden, maar dat vind ik niet erg', fluistert hij zwoel in mijn oor. Ik kijk naar hem op en druk een kus op zijn lippen. 'Ik heb er toch wel zin in', zeg ik. Louis grijnst triomfantelijk. 'Mooi zo. Ik ook', zegt hij. De boot toetert hard als teken dat we weggaan. Ik leg mijn hoofd weer tegen zijn schouder en kijk door het raam naar buiten. Het waait hard buiten en de boot schommelt dan ook heel erg. Ik ben blij dat ik bij Louis zat, anders was ik zeker weten zeeziek geworden.
Ik pak met mijn vrije hand het hartje van mijn ketting vast en laat het door mijn vingers glijden. Een glimlach siert mijn gezicht als ik weer terugdenk aan vanmiddag. Alles was perfect geweest. 'Je vind het mooi, hè?' Vraagt Louis verlegen. 'Meer dan mooi', verbeter ik hem. In mijn ooghoek zie ik hem breed grijnzen. 'Kan ik nog meer verrassingen verwachten?' Vraag ik als mijn gedachte weer naar de komende uren uitgaan. 'Misschien', zegt hij geheimzinnig. Mijn gezicht betrekt. 'Dat kan nooit iets goeds betekenen', zeg ik. 'In ieder geval niets ergs', zegt hij, maar ik zie zijn ogen schitteren. 'Jij vindt dingen niet zo snel erg', zeg ik. 'Dit is echt niet erg, dat beloof ik', fluistert hij in mijn oor. Zijn adem strijkt langs mijn wang en ik bijt op mijn lip om me niet meteen om te draaien en hem te zoenen. Dat vind ik nou ook weer net iets té ver gaan, midden op een boot.
Zoekend kijken Louis en ik om ons heen. 'Je gaat toch serieus niet menen dat hij er niet is, hè?' Mompelt Louis nors. Ik grinnik en zie dan iemand op mij af komen rennen. Even later vliegt er een kleine blonde jongen me om de nek. We vallen op de grond, waar hij me lachend aankijkt. 'Hoi Melody', zegt hij droog. Ik grinnik en druk een kus op zijn wang. 'Hoi Niall', zeg ik. Louis helpt me weer overeind en schudt lachend zijn hoofd. 'Ik dacht dat alleen Liam kwam', zeg ik. 'En jij dacht serieus dat ik niet mee zou komen?' Vraagt Niall met opgetrokken wenkbrauwen. Ik denk even na en zeg dan lachend 'Je hebt gelijk'. Samen lopen we naar de auto, waar Liam achter het stuur zit te wachten. 'Nou ja zeg. Kwam je me niet eens begroeten?' Vraag ik diep beledigt. Hij begint heftig te blozen. 'Sorry, ik wilde geen boete', zegt hij. Hij stapt uit de auto om me te omhelzen. 'Vrienden?' Vraagt hij. Ik denk diep na en hoor Niall zijn vrolijke lach mijn gehoorgangen binnendringen. 'Dat denk ik wel', zeg ik en ik steek kinderlijk mijn tong uit.
We gaan in de auto zitten. Ik zit met Louis op de achterbank. 'Leuke week op school gehad?' Vraagt Niall vrolijk. Ik kijk hem raar aan. 'Niet dus', zegt hij bedenkelijk. 'Ik wil niet naar school', mompel ik. Louis verstrengeld bemoedigend zijn vingers met die van mij. 'Één jaartje', seint hij me toe. 'Nu geen school meer', zegt Liam streng. 'Maar feesten!' Roep ik enthousiast. Liam zijn gezicht is meteen een en al grijns. 'En wat is de planning?' Vraag ik. 'Vanavond een exclusief feestje met z'n zessen en morgenochtend en middag gewoon chillen en nog wat dingen regelen en zaterdagavond een groot feest en zondag uitslapen en een kater hebben', somt Liam even snel op. Ik lach en voel de ethousiasme door mijn lichaam glijden. Ik heb eigenlijk toch best wel veel zin in het feestje!
Er zijn nog geen reacties.