91. What did you want to tell us?
Enjoy!!
'Olette! Word wakker!' Ze werd heen en weer geschud en geschrokken ging ze rechtop zitten. Bob zat naast haar geknield. 'Beloof me nooit in de steek te laten!' Riep Olette en ze gooide zichzelf tegen Bob aan. Snikkend had ze hem vast. Bob aaide sussend over haar rug aangezien ze hem niet kon zien. Heel even had hij de drang om te doen wat hij van nature deed, moorden en voeden. Zijn hand ging naar haar nek maar toen hij haar opnieuw hoorde snikken liet hij de drang los. 'Wat is er mis?' Vroeg hij aarzelend. Ze bleef nog even door snikken maar liet al gauw Bob los. 'Sorry.' Mompelde ze zacht. 'Slechte droom.' Ze wreef over haar slapen en keek om haar heen. 'Waarover?' Ze keek weer naar Bob die naast haar tegen de boom aan zat. 'Een vreemde, ik weet niet wat ik ervan moet denken.' Bob gaf een zucht. 'Wil je het vertellen? Misschien kan ik je helpen.' Ze knikte langzaam en vertelde haar droom precies na.
'Dus als ik het goed begrijp, moet je waarschijnlijk een offer brengen volgens je droom? Volgens mij is het onzin.' Olette knikte maar, maar iets zei haar dat het niet zo was. Ze veegde de laatste tranen weg en glimlachte. Ze stond langzaam op en pakte haar tas op. Ze leunde nog even tegen de boom aan maar ging toen rechtop staan. 'Ik ga maar weet terug, voor de lessen beginnen. Heb je nog iets nodig?' 'Nee dankje. Veel plezier in de klas, en niet te lang peinzen over die droom, dat is niet goed voor je.' Ze knikte en liep rustig weg. Ze zwaaide nog even naar hem en liep daarna door. Toen ze halverwege was begon het weer te waaien. "Wat ga je opofferen?" Ze schrok zich rot en viel haast voorover van schrik. Verbaasd en angstig keek ze om haar heen. 'Laat me toch met rust.' Fluisterde ze. Ze rende meteen Zweinstein in en ging op de trap zitten.
'Dus jij probeert ons te vertellen dat Olette met je heeft gepraat over Perkamentus en daarna aan jou heeft toevertrouwd dat ze bang was en dat ze het verboden bos in zou gaan?! Ik zei je toch dat ze te vertrouwen is Ron!' Zei Hermelien. 'Ze heeft zelfs een zelfgemaakt cadeau, kaart en snoepzak gemaakt! En toen je nog niet van wie het was vond je het nog een geweldig cadeau ook!' Ron snoof. 'Ze kan ook nep doen hoor.' Harry schudde zijn hoofd. 'Je weet ook wel dat ze niet zoals hun is, ze is te vertrouwen.' Ze liepen de laatste treden af en gingen de hoek om. 'Ik weet zeker dat het een list was.' Zei Ron koppig. Hermelien wou er nog iets zeggen maar wees daarna naar de andere trap. 'Als je het waagt om gemeen te doen,' 'Ja, ja.' Mompelde Ron. Olette zat met haar knieën tegen haar aan op de trap en staarde naar de deur. Hermelien liep bezorgd op haar af. 'Olette?' Ze viel drie treden van de trap af toen ze haar naam hoorde. 'Gaat het wel?' Olette keek naar Hermelien en knikte. 'Sorry.' Mompelde ze. Hermelien en Harry hielpen haar overeind. 'Weet je het zeker?' Ze knikte. Olette keek nog even naar de deur en keek toen glimlachend naar hun. 'Ik ben gewoon een beetje gek geworden, dat is alles.' Ze keek naar Ron die haar fronsend aankeek. Daarna keek ze naar Harry en ze herinnerde ze zich iets. 'Harry! Ik was nog vergeten je iets te vertellen!' Ze keken haar verbaasd aan. 'Maar het is een beter idee om het er niet hier over te hebben. Even naar een veiligere plek verhuizen, anders heeft het waarschijnlijk geen nut om het te vertellen.' Ze liep twee treeën omhoog. 'Hermelien, Ron, komen jullie ook? Ik weet zeker dat jullie dit ook interessant vinden.' Ron rolde met zijn ogen en liep maar de trap op. Hermelien knikte en liep mee.
Op de derde verdieping aangekomen stond Olette stil. 'Wacht even.' Ze liep snel even rond om te checken dat ze niet afgeluisterd werden en ging toen weer bij Harry, Ron en Hermelien staan. 'Ik weet zeker dat jullie dit willen weten, want ik denk dat dit jullie enorm zal helpen.' 'Zeg nou maar wat je ons wou zeggen.' Zei Ron bot. Olette keek hem aan en knikte langzaam. Hermelien gaf hem een stomp. 'Ze wilt ons helpen en dan doe jij zo gemeen, wat zijn we weer lekker bezig toch Ron?' Hij hield zijn schouders op en keek Olette strak aan. Harry gaf een zucht en keek ook maar naar Olette. 'Wat wou je ons vertellen?'
Ik ben aan het overwegen om misschien ballon dieren te gaan maken. Lijkt me leuk om te proberen... Heeft iemand anders ooit al een ballon dier gemaakt? Is het moeilijk? (domme vraag )Kudo? Reactie?
Reageer (6)
ik heb ooit iets gemaakt
1 decennium geledenik denk een vlinder die heel slecht gemaakt was!!
SUPERHOOFDSTUK! en het wordt steeds mysterieuzer!!!!!!
daar hou ik van !!!!
SNEL VERDER!!!!!!! x x x Dancelover
haha laat ons weten pof het gelukt nis!!
1 decennium geledenlove it!!
snel verder!!
X.
ik heb een keer een hartje gemaakt! wasecht moeilijk maar super hoofdstuk!!
1 decennium geledenIk heb ooit een hondje gemaakt met een workshop. Iedereen dacht dat en een giraffe/worst was.
1 decennium geledenHet is best moeilijk, je moet dus de ballon opblazen (ik heb astma, dus dat is voor mij al moeilijk genoeg. ), dan moet je de knoop maken (ben ik ook niet al te goed in ) en vervolgens moet je de ballon gaan draaien waardoor je de bochtjes en lichaamsdeeltjes krijgt. Dat is ook best ingewikkeld want je moet dat precies op de goede plek doen en ook nog eens stevig draaien, zodat hij niet terugschiet (wat bij mij namelijk altijd gebeurde ).
Is dit genoeg uitleg over hoe fakking moeilijk en irritant het is? Niet om je te ontmoedigen hoor, maar ik denk niet dat ik ooit cliniclown kan worden.
Snel verder!! Hopelijk kan Bob zijn gewoontes beheersen.
Het is best makkelijk als je het eenmaal door hebt.
1 decennium geledenHet moeilijkste is het knoopje om de ballon dicht te knopen hahaha