Ze zag Bob bij een boom aan staan en ze liep vlug naar hem toe. 'Hey Bob, hoe gaat het?' Hij lachte. 'Volgens mij wel goed, met jou.' Ze stak haar duim op. 'Hoe was het op school?' Ze ging op de grond zitten. 'Best wel goed, alleen heb ik nog twee uur te gaan.' 'Waarom zo kort?' Ze hield haar schouders op. 'Ik moet nog steeds vijf jaar inhalen.' 'Hoezo?' Ze trok een gezicht alsof het niet belangrijk was. 'Ik heb al die tijd bij mijn ouders geleefd. Ik heb daar leren lezen en schrijven en dat soort dingen, voor de rest niets. De spreuken heb ik mezelf geprobeerd te leren.' Ze sloot haar ogen en toen ze ze weer open deed zat Bob tegenover haar met een glimlach. 'Waarom hebben ze je niet naar school gestuurd?' Ze zuchtte. 'Ik heb geen idee, ze wouden me eigenlijk nooit hebben. Ik was een ongeluk dat Voldemort juist geweldig vond, of hoe hij het ook mocht vinden. Ik snap nog steeds niet was ze van míj moeten hebben. Al heb ik een idee nu.' Ze leunde vermoeid tegen de boom aan. 'Ik zou best wel willen weten waarom ik een geheim moest blijven. Waarschijnlijk kom ik er snel genoeg achter, aangezien ze blijkbaar haast hadden.' Ze ging dichter tegen de boom aanliggen en gaapte. 'Ik ben moe.' Mompelde ze. 'Ga dan slapen.' Zei Bob. Ze schudde haar hoofd. 'Ik heb over anderhalf uur les, en anders verspil ik voor niets je tijd.' Hij snoof. 'Ik heb alle tijd, ik blijf toch voor altijd leven. Ga maar slapen, ik maar je wel wakker.' Ze knikte langzaam en legde haar hoofd op haar arm. 'Ik snap niet waarom ik moe ben.' Gaapte ze. Ze viel al snel in diepe slaap, maar voor ze helemaal sliep fluisterde Bob nog een laatste ding. 'Ik kan niet geloven dat ze gewoon bij mij in de buurt slaapt.' Ze voelde dat er iets over haar heen werd gelegd en toen werd alles vaag.
Olette liep lachend door een bos. Het was niet het verboden bos, het zag er tenminste niet zo uit. Ze keek vrolijk om haar heen en zag een rivier lopen in het bos. Ze huppelde er haast naar toe en keek naar haar voeten, geen schoenen. Maakte niet uit. Ze ging aan de kant van de rivier zitten en deed haar benen in het water. Ze schopte heen en weer in het water en keek tevreden om haar heen. Naar haar gevoel zat ze er al uren, en dat deed haar niets. Ze wou haar handen in het water leggen maar toen ze ernaar keek was haar hand rood en vochtig. Ze keek verbaasd naar haar handen en keek naar de plek waar haar handen de hele tijd hadden gelegen. Ze keek naar het gras en zag rode afdrukken van haar hand. Ze schrok zich rot maar hield haar schouders op. Alsof er nooit iets onverklaarbaar's gebeurd is dacht ze sarcastisch. Ze legde haar handen op het water en voelde de stroming. Ze keek tevreden naar haar hand die schoon werd. Ze gaf een opgeluchte zucht en keek naar haar spiegelbeeld in het water. Ze schrok zich rot toen ze haar gezicht zag. Het was gewoon nog haar gezicht, alleen er zaten wonden en bloed op haar gezicht. Hoe kun ze dat niet doorhebben?! Ze spoelde haar gezicht af en keek daarna opnieuw naar haar spiegelbeeld. De wonden waren alleen over en dat maakte haar niet uit. Toen ze van het water weg keek kreeg ze haast een hartaanval, er stonden mensen naast haar. Haar ouders, hun dooddoener vrienden en Hém. Ze keek hun niet begrijpend aan en schoof hij hun weg. Toen ze tegen iets zachts aan kwam keek ze omhoog en zag dat ze tegen Perkamentus aan was gekomen. Ze stond meteen onhandig op en liep weg bij hun. Ze wou weer naar het bos gaan maar ze werd tegengehouden door een één of ander muurtje die ze niet zag. Ze duwde tegen het onzichtbare muur aan zonder resultaat. Zuchtend keek ze om haar heen en merkte dat iedereen naar haar keek. Ze keek naar Perkamentus en bij hem stonden haar vrienden, de mensen die ze kende en die ze niet kende. Ze hoorde opeens veel stemmen zacht fluisteren, en het leek wel van het bos te komen. "Je weet wat je hebt moeten opofferen om weg te komen." Ze keek verbaasd om haar heen en zag dat er in het bos aan de andere kant van de rivier haar huis stond en aan de kant waar zij stond Zweinstein stond. Ze knikte langzaam. "Maar is die beslissing wel juist? Wat je opoffert kan niet goed zijn voor iedereen." Het begon te waaien en Olette keek meteen naar de kant van haar vrienden. Ze zag Ginny verdwijnen. "Je zult nooit voor iedereen zorgen, maar je kunt ze wel helpen." Ze zag dat haar moeder naar voren stapte en op Ron afliep die vooraan stond. Victoria trok haar stok en ze zag Ron's angst in zijn ogen. Olette rende snel naar hun toe en ging tussen hun in staan. "Maar soms kun je dat niet." Ze werd aan de kant geduwd en ze viel op de grond neer. Haar moeder riep iets en Ron veranderde in as. "Je kunt jezelf redden, of anderen. Want voor alle dingen die je nog gaat doen moet je een offer brengen. Wie ga jij redden? En welk groot offer ga je geven?" Ze voelde iets haar schouders pakken en keek om. Achter haar stonden een paar Angels die haar zielloos aankeken. Ze keek naar de enige Angel die haar glimlachend aankeek. Bob. Ze hoorde opeens weer dat gegil en ze zakte in door haar benen. Ze keek Bob wanhopig aan. "Wat je ook gaat offeren, de pijn ontloop je niet. Jouw offer zal jou pijn doen, en ook anderen." 'Mijn offer?' Fluisterde ze voor alles wazig werd.
Mare, dat is volgens mij wel duidelijk. Sorry dat ik niet zo veel schrijf, maar huiswerk sucks.
Reageer (4)
huuuuuuh
1 decennium geledenk snap het niet *huil*
ik zou ookwel gaan slapen by bob hy is wel lief *giegel*
maar toch niet HUUUUH.
enenen waar komt dat geschreeuw vandaan >
XXVERDUR
ps. Graag gedaan xd.
omg!!!!!
1 decennium geledenlove it!!
snel verder!!
X.
AAAhhhhh
1 decennium geledenArme Olette, ze gaat hoe dan ook pijn lijden, ze moet voor zweinstein kiezen, niet voor hem. Waarom gaan ze in haar hoofd? Als ze dat doen dan.
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT?????????????????????????
1 decennium geledenwat is er nu juist gebeurd?????
BOB is slecht???????!!!!!?????
ze moet opofferen?????
'wat moest ze opofferen om thuis weg te komen??' "daar ben ik effe nie mee"
pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
je mag geen slechte dingen schrijven!!!!!!
je mag niemand laten sterven!!!!!!!!!!!!!!
niet ron, niet ginny!!!!!! Niemand!!!!!!!!!!!!!!!!!!
HOOR JE ME????? NIEMAND
allee behalve de slechteriken dan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
X X X Dancelover