024~

Uiteindelijk viel het allemaal goed mee, met een beetje hulp van ... 4 kleine kindjes die zo hard hun best deden om georg te helpen en in Maagdenburg te houden, bleven zijn ouders toch vreemd genoeg samen. Dankzij het zakgeld van de 4 jongens, en mijn goeie ideeen, konden we Georg zijn ouders voor een midweek op vakantie te sturen naar Berlijn. Het had meerdere voordelen. Zijn ouders hadden tijd voor Qualitytime en konden Berlijn bezoeken, en Georg kwam bij de Kaulitz slapen, waar ik op dat moment ook verbleef. Geheel toevallig.
Georgs moeder legde haar er zuchtend bij neer dat ze waarschijnlijk nooit in Berlijn zou gaan wonen. Georg had haar weten te overtuigen, naar de manier waarop vroegen we niet.Het was onze zaak niet, maar ik hoopte dat het op zijn minst kwam door de mini-week berlijn. De jongens hadden niet erg veel tijd meer voor mij, maar het leek me normaal. Durch den Monsoon was een erg goeie hit, hij scoorde vrij goed in Duitsland, en in de naburige landen. Ik zag de tweeling amper, iets wat ik niet erg leuk vond, maar dat hoorde nu even aan de kant te staan. Zij waren het aan het maken, iets wat ze verdienden, ze hadden er verschrikkelijk aan gewerkt, en na bijna negen jaar maakten Bill en Tom eindelijk een beetje succes.
Ik had gedacht dat het nog heel lang zou duren eer ik nog een van de jongens zou zien, maar ik werd verrast door jongens met verschrikkelijk veel doorzettingsvermogen. Misschien lag het aan mij, maar hij wist me al mijn hele leven lang te verrassen. Toen ik in de zomer in de tuin was, hoorde ik een lawaai dat daar niet thuis hoorde. Gitaargetokkel. Ik keek op en zocht in het rond. TOm zat met een hele grote grijns te tokkelen van op mijn oude schommel, hetgene waar mijn kleine broer en zus nu gek waren. Ik keek naar hem, verbaast om hem te zien. Hij speelde het deuntje dat ik kende van Durch de Monsoon, maar de tekst was anders. Net toen ik wou vragen of het een Engelse tekst was, voelde er iets aan als een koude douche. Letterlijk. Vanaf twee kanten werd ik bekogeld met waterballonen, en toen ik probeerde weg te lopen, liep ik tegen Georg op -ik zou zweren dat hij weer gegroeid was, hij was gewoon veel te groot- Hij hield grijnzend een emmer omhoog, gelukkig geen ijskoud water, maar het scheelde niet veel. Ik draaide me kleddernat om naar Tom, maar toen ik me omdraaide kreeg ik van de andere drie de volle lading. Ik spurtte naar binnen. Ik zag de jongens mekaar aankijken, afwachtend. Vanaf het platte dak waar ik via mijn kamerraam op kon, spoot ik ze nat met de tuinslang die in de gang lag om buiten te leggen in de zomer. Ik grijnsde toen zij het waren die kleddernat naar mij opkeken. Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen, de jongen lachten, en ik ging snel naar beneden om met hen mee te lachen.