|| 2 || Haylinn

Na een kwartiertje rijden kwam ik in forks aan. Ik had het huis al snel gevonden. De auto stond er al. Dat betekende dat mijn nieuwe familie al binnen zat. Ik moest er nog steeds aan wennen dat ik nu weer een familie had. Mijn moeder en zusje waren namelijk op slag dood en mijn vader wou mij niet hebben. Hij stuurt wel elke jaar een kaart met wat geld voor mijn verjaardag. Ik vind dat best wel stom. Als je me niet wil hebben stuur dan ook niks met mijn verjaardag. ik liep naar de voordeur en belde aan. Kim deed open. “Kom binnen. We hebben je spullen al in je kamer gezet” zei ze. Ik knikte en liep achter haar aan. ‘mam’ en ‘pap’ zaten op de bank. Ik liep naar ze toe. “Je bent er” zei ‘mam’. Ik knikte weer. “ok ik zal je kamer laten zien. Je gaat vanaf morgen ook naar school. Je zit op Forks High School” zei ze. Fijn, dacht ik bij mezelf. Morgen al naar school. Alsof ik daar zin in had. Ik besloot er maar niet te veel over na te denken. Ik liep achter ‘mam’ aan naar boven. Ze liep een kamer binnen. Mijn spullen stonden er al. Dit zou dus mijn kamer worden. Ik had een groot bed. Er stond ook een bureau in mijn kamer. Er waren nog twee andere deuren. Ik keek wat het was. De eerste deur was van de badkamer. De andere was mijn kleding kast. Op mijn bureau stond een laptop. “Van wie is die laptop” vroeg ik aan ‘mam’. “Die is van jou. Het is een welkoms cadeautje” zei ze. Ik bedankte haar. Daarna liep ze weer naar beneden. Ik besloot om al mijn spullen maar uit te gaan pakken. Nadat ik alles had uitgepakt gingen we eten. Na het eten vroeg ik of ik de buurt even mocht gaan verkennen. “Ja hoor is goed. Maar blijf wel uit het bos” zei ‘pap’. Ik knikte en liep naar buiten. Daar deed ik mijn oortjes in. Ik zetten mijn Ipod aan en zocht naar Muse. Ik liep een beetje rond. Ik wist niet hoelang het was maar ik het begon al donker te worden. Ik besloot dat ik maar beter naar huis kon gaan. Ik liep de zelfde weg terug en ik was al snel weer terug. Ik belde weer aan. Ik moest even onthouden om een sleutel te vragen. De deur werd opengedaan door mijn nieuwe moeder. “misschien moeten we je maar een sleutel geven” zei ze. Ik knikte en liep naar binnen. Ik ging meteen naar boven. ik keek nog even op de site van de school. Het was een kleine school. Iedereen kende elkaar waarschijnlijk. Ik zou dus morgen de hele tijd starende blikken krijgen. Dat vind ik zo irritant. Hun zouden het zelf ook niet fijn vinden om de hele tijd aangestaard te worden, dus waarom doen ze het zelf wel. Ik hoopte dat ik het meest achterin kon gaan zitten. dan konden ze namelijk minder makkelijk staren.

__________________________________________

Tips, Abo's, Reacties?