Why me? And what am I suppose to do with you? 30

Aan het einde van de middag lopen Stella en ik terug naar de jeep, overladen met tassen vol kleding, schoenen en accessoires. 'Laten we dan maar opschieten, want als we helemaal niet op komen dagen, dan is Jackson al helemaal kwaad, denk ik.' Zucht ik en neem plaatst achter het stuur. Stella knikt met een zucht terwijl ze haar gordel om doet. Beide wilden we gewoon níet leren surfen. In stilte rijden we naar huis toe, waar we onze spullen in mijn kamer dumpen en een strandlaken pakken. Mijn moeder glimlacht kort naar ons wanneer wij weer vertrekken om naar het strand te gaan.

'Daar zijn jullie eindelijk!' Roept Adam die in zijn wetsuit op ons komt afgerend. Gillend wip ik van het ene op het andere wanneer Adam zijn armen spreidt om mij te omhelzen. Stella lacht om de actie terwijl Adam mij doorweekt met zijn pak. 'Adaaaam!' Gil ik en spartel met mijn benen. Jackson, Jack en Ramon komen er ook aan en groeten ons. 'En, hebben de dames veel plezier gehad?' Hierop knikken Stella en ik heftig. Stella trekt daarbij ook trots haar topje op om haar navelpiercing te laten zien. 'O, ik mag dus niet zwemmen.' Mompelt ze erbij en doet alsof ze zich een beetje schaamt. Jackson knikt waarbij ik de teleurstelling wel een beetje in zijn ogen kan zien. Ergens voelde ik mij er best wel schuldig over, maar..Ik mocht toch zelf wel beslissen of ik wilde leren surfen of niet dan? Daarbij was het veel leuker om naar leuke jongens te kijken die goed konden surfen. 'Ik houd Stella gezelschap, dan kunnen jullie mij laten zien hoe goed jullie het kunnen.' Glimlach ik en voel hierbij mijn mondhoeken trillen. Jacksons gezicht betrekt, knikt kort en draait zich terug om naar de zee en loopt naar zijn surfbord toe. Adam werpt mij kort een boze blik toe waarna hij ook weer weg loopt. 'Ik voel me enorm schuldig Stella.' Zeg ik zacht en leg mijn hoofd op mijn opgetrokken knieën met mijn armen er omheen geslagen, zodra ik ben gaan zitten.