Chapter 17

We liepen de school in en ik probeerde zo normaal mogelijk te doen tegen Abby. Edward kwam naast me lopen en fluisterde zo zacht als maar kon: ‘We moeten voortaan betere vriendinnen uitzoeken. Dat soort die er niet al meteen na de 1ste week of 1ste dag achter komen.’ Ik moest even grinniken en Abby keek me aan. Ik trok zo snel als ik kon een strak gezicht en staarde vooruit.
‘Los het op.’ Fluisterde Edward en liep met Bella een gang in.
‘Abby, zou je vanmiddag met me mee naar huis willen?’ vroeg ik.
‘Waarom niet.’ Zei ze en glimlachte. We liepen naar onze kluisjes toe waar Abby haar boeken verwisselde. De bel ging en we liepen het wiskunde lokaal binnen. De dag ging zoals gebruikelijk snel voorbij en Abby deed toch net iets anderster, zoals dat ze weet wat ik ben maar er niet over durft te beginnen gedrag. Eindelijk ging de bel wat betekende dat mijn laatste les voorbij was. Ik haastte me naar het andere lokaal waar ik weer op Abby wachtte.
‘Jasper!’ Zei ze en rende naar me toe.
‘Hola señorita.’ Zei ik voor de grap. Ze grinnikte even.
‘Jasper, ik kan geen Spaans spreken maar wel verstaan, half. Ze keek verlegen weg.
‘Laten we maar gaan.’ Zei ik en nam haar mee naar de auto.
Toen we thuis kwamen keek ze haar ogen uit op het huis.
‘Woon jij hier?’ vroeg ze verrast.
‘Ja, waarom parkeer ik hier anders mijn auto?’ vroeg ik en grinnikte. Ik nam haar mee naar binnen en zette haar neer op de bank en ging voor haar zitten.
‘Ik weet wat jij weet.’ Zei ik.