Chapter 15

Ik sloot mijn laptop af en zag dat het alweer 10 uur was. Ik pakte mijn pyjama en ging naar de badkamer waar ik me omkleedde en mijn tandenpoetste. Toen ik terug kwam in mijn kamer stond mijn raam open, ik liep er naar toe en keek even rond maar zag niemand dus deed mijn raam dicht. Ik sliep op de zolder en had eigenlijk de grootste kamer van het huis. ik kroop in bed en ging slapen. Die nacht had ik voor het eerst sinds ik me kan herinneren geen nare droom maar een fijne aangename droom. Ik droomde over Jasper en zijn familie. Ze waren allemaal perfect, in de verte hoorde ik iets kraken en iets verschuiven. Ineens kwam Jasper dreigend op me aflopen met zijn familie achter hem aan en vielen me aan met hun scherpe tanden. Ik schrok wakker. Ik voelde een koude windvlag langs mijn arm glijden en het kwam van mijn raam af. Het raam stond weer open. Raar, ik liep er naar toe en keek naar beneden. Daar zag ik in de sneeuw voetsporen en precies onder mijn raam een afdruk alsof er iemand vanuit mijn raam naar beneden was gesprongen. Dat was raar, heel raar. Ik keek nog verder maar zag niets raars. Ik schrok me kapot toen mijn wekker afging. Ik schoof mijn raam op een kier en deed mijn wekker uit. Ik pakte een trui uit de kast en een broek plus ondergoed. Ik douchte me weer. ’s Ochtends douchen was fijn, dan kon ik altijd lekker wakker worden onder de douche. Ik draaide de kraan uit en stapte de douche uit en keek in de beslagen spiegel. Ik droogde me af en deed mijn haar goed. Daarna kleedde ik me aan, wierp nog een blik in de spiegel en stapte de badkamer uit. In de badkamer was het lekker warm en op de gang was het kil. Ik rilde even. Ik pakte nog een paar sokken en ging naar beneden om te ontbijten. Mama was al beneden maar Spencer niet.
‘Waar is Spencer?’ vroeg ik.
‘Weet ik neet, zou je dadelijk even willen kijken?’ vroeg mama. Ze gaf me een kus op mijn voorhoofd en liep de deur uit. Nog geen 2 seconden later ging de deur weer open.
‘Euhm… Abs, er staat iemand voor je aan de deur.’ Zei mama.
‘Wie dan?’ vroeg ik verbaasd en stond op.
‘Ikke.’ Hoorde ik Jasper zijn fluwelen stem zeggen. Ik slikte, zou ik er over beginnen dat ik weet wat hij is?