~6

"Dus als ik het goed begrijp..doet Ethan volkomen normaal tegen je, en jij gedraagd je als een arrogante trut die niks kan..? Om het zo maar even samen te vatten hoor."
Nou, daar had ik lekker veel aan.
"Weet je." Begin ik, " Misschien kun je maar beter naar huis gaan. Aangezien ik niet begrijp waarom je om wilt gaan met een arrogante trut die niks kan."
Ze kijk mij vol verbazing aan en loopt dan de deur door die ik voor haar openhoudt.
Ik blijf in de boven in de gang staan kijken hoe ze het huis verlaat, en wil daarna terug mij kamer in lopen als ik iets interessants hoor uit Ethans kamer.
" Ja , ik begrijp ook niet waarom ze hier is. Mijn moeder vind haar natuurlijk geweldig, maar ik weet gewoon dat ze zich schijnheilig voordoet zodat iedereen haar mag."
Ik laat mij tegen mijn kamer deur zakken en luister bedroefd verder.
"Ze ging net ook tegen me tekeer in de hobby kamer! ze begon helemaal te schelden over dat ik mijn moeder inpikte en dat ze van haar was!"
Tranen lopen over mijn wangen. Dat heb ik helemaal niet eens gezegd!
"Wacht maar, ik jaag haar wel weg. Over 2 weken is ze het huis uit. Wedden?"
Ik hoor hoe Caroline ons roept voor de lunch, maar ik blijf versteend zitten terwijl de tranen nog steeds stromen.
"O, ik laat jullie wel even uit. Zie ik jullie vanavond?"
Hoor ik Ethans stem gevlogd door goedkeuren gemompel.
Als hij de deur opendoet ziet hij me zitten. Hij keekt mij met ene vreemde blik aan, en ik wend mijn betraande gezicht af om vervolgens op te staan en mijn kamer in te rennen.
Stomme kut Ethan!
Wie denkt hij wel niet dat hij is!