De eerste dag van het jaar

Door allemaal onrustige geluiden word ik wakker.
Ja tuurlijk de trein komt weer en iedereen heeft er weer zo'n zin in.
Ik maak me klaar en loop naar de Grote Zaal zo te zien zijn bijna alle leraren er al.
Aandacht aan mij schenken ze niet meer want nu zijn ze het wel gewend dat ik hier ben.
Ik kijk een beetje rond en zie alleen de nieuwe van verweer tegen de zwarte kunsten niet die is vast nog onderweg.
Ik ontwijk snel alle drukte en ga een broodje eten in de keuken.
Een paar dagen geleden hoorde ik ook nog dat ik aan de leraren tafel moet zitten want ik zit niet meer in een afdeling.... en dat is ook wat iedereen wil.
Ik loop snel naar met Hagrid naar de plek waar de trein komt.
'Staan de bootjes al klaar?'vraag ik maar zijn antwoord kon ik niet verstaan dus ik neem aan dat het een ja is.
Over een paar minuten kwam de trein aan met iedereen en was het niet meer zo rustig zoals in de vakanties.
Als de trein aankomt schreeuwt Hagrid zoals gebruikelijk dat de eerstejaars hier moeten zijn.
Gelukkig doet hij het want als ik schreeuw hoort niemand me.
Sommige kijken me raar aan dat ik niet meeloop met de rest maar ik lag een beetje flauwtjes naar ze. Eenmaal in de bootjes kijkt iedereen zijn ogen uit.
Maar ik staar er een beetje verveeld naar.
Als we er zijn moet ik alles uitleggen want Anderling heeft er geen zin in.
Het grappige is dat al die eerstejaars heel zenuwachtig zijn en is een heel comisch gezicht.
Als we naar binnen lopen pak ik de sorteerhoed en dat papier en dreun alle namen op.
Dit jaar zijn er veel bij Zwadderich en Ravenklauw.
Als ik klaar ben met de namen loop ik met tegenzin naar de tafel van de professors en dan gaat iedereen me al helemaal raar aan kijk en ik voel dat ik rood word.
Ik eet snel mijn eten op en ga als een speer naar boven.
Veel honger heb ik niet want ik had al net gegeten wat ook niet zo slim is.
Dit jaar zijn de leerlingen best wel vroeg en hebben ze nog de hele middag over tot ze aan de slag moeten.
Ik plof op mijn bed en ben nu al kapot die kleintjes zijn ook zo sloom.
Maar nu is het weer tijd om Scheurbek eten te geven dus loop ik weer naar buiten ik ben gewend dat er niemand is maar nu is het zo druk binnen dat ik bijna er niet doorheen kan en buiten is het hetzelfde verhaal. Overal zie je mensen die hun vrienden weer terugzien en verdwaalde eerstejaars en dat loop ik daar in mijn eentje...
Iedere eerstejaars wil ook Scheurbek aaien maar Hagrid laat dat natuurlijk niet toe want hun weten niet dat je eerst moet buigen voor een Hipogrief voordat je hem kan aanraken ik pak wat eten en doe het in de voerbak en ga ook voor Scheurbek buigen om even met haar te vliegen.
Dat is mijn manier om even alles te vergeten.
Nu ga ik een paar uur vliegen over het bos en boven iedereen.
Over het verboden bos heb ik nooit gevlogen maar nu kan het me even niks schelen.
Als ik weer land word het avond en zouden we eigenlijk moeten gaan eten maar ik heb geen honger dus ga gelijk naar mijn kamer.
En binnen een paar seconden val ik in slaap...