De prinses - 10

Heel de stad had zich in de troonzaal verzameld. Een wachter stond ons op te wachten.
“Prinses, ik heb iets gezien aan de horizon. Ik ben direct gekomen.”
“Hoeveel zijn het er?”
“Ik, ik weet het niet”, stamelde de arme man.
“Hoe lang geleden?”, vroeg ik hem.
“Euh, een vijftal minuutjes, denk ik. Ze zeiden me dat ik u niet mocht storen”, beantwoorde hij mijn vraag, maar keek daarbij enkel naar de prinses, alsof zij die vraag had gesteld. De prinses keek me aan.
“Ik moet me even concentreren”, zei ik haar zacht.
“Goed”, stemde ze in, en wendde zich tot het volk om haar instructies te geven. Ik concentreerde me. Gezien hoe lang ik dacht dat de tocht ongeveer duurde en hoe ver ik hen schatte …
“Ik geloof dat ze hier over een twintigtal minuten zijn, met ongeveer 25 schepen”, zei ik, toen de prinses klaar was met haar uitleg. “Ter vergelijking, vorige keer waren we met maar tien schepen.”
“Goed”, zei de prinses. Ze wendde zich tot het volk. “Jullie hebben het gehoord. Maak jullie klaar.” Iedereen ging het paleis uit, op enkele bewakers, Sokka en de baby, en prinses Yue en ik na. Een bewaker kwam naar me toe.
“Doe je handen achter je rug.” Ik deed zonder aarzelen wat hij zei. Ik merkte dat hij ingewikkelde knopen gebruikte om me vast te maken, hoewel ze dat anders nooit deden. Hij legde het uit nadat hij klaar was: “Zorg dat je je niet van me wegtrekt. Ik heb je zo vastgemaakt dat ik door aan een uiteinde te trekken je los kan maken.”
“Oké”, glimlachte ik. Sokka keek wantrouwig in onze richting. Ik aarzelde. Moest ik iets zeggen om hem gerust te stellen? Gelukkig was de prinses me voor. Ze legde haar hand op de arm van haar man.
“Sokka, we hebben geen keus, we moeten haar vertrouwen. Ik weet dat het een risico inhoud, maar zonder haar maken we geen kans.”
“Ze is van de vuurnatie!”
“Dat weet ik. Ze kan ons makkelijk verraden. Maar als ze het goed bedoelt is ze de enige die ons kan zeggen wat ons te wachten staat.”
“Goed dan”, gromde Sokka.
“Sokka, ik weet dat je me wilt beschermen, en heel de stad erbij, maar ik ben de prinses. Ik moet doen wat me het beste lijkt. Ik kan heus wel zelf beslissen wat het beste is.”