Chapter 8

Ik maakte het kluisje open en zag daar een leeg kluisje op een foto na. Jasper stond er op met een meisje die erg veel op mij leek.
‘Ben jij dat?’ Vroeg ik.
‘Nou, ja, wacht, laat me het even uitleggen. 4 weken geleden is mijn soulmate gestorven en dat was haar kluisje.’ Zei hij en keek een beetje verdrietig naar de grond.
‘Ach, germ. Mijn vader is afgelopen week vermoord door 2 klasgenootjes van me.’
Jasper keek me geschrokken aan.
‘Wat erg voor je.’ Fluisterde hij.
‘Wat jou is over komen is ook niet zo leuk. Hoe hete ze?’ Vroeg ik en ik keek nog eens naar de foto.
‘Alice. Ze lijkt erg veel op je en toen ik je zag fietsen leek het net of zij daar fietste.’ Ik verwachte dat hij ieder moment kon gaan huilen maar dat deed hij niet. Moedig was hij erg.
‘Laat me even je kluisje inruimen.’ Zei hij en maakte de doos open en deed alle boeken er in. Hij duwde de doos in elkaar en gooide hem in de prullenbak die 3 meter verder op stond.
‘Dank je.’ Zei ik.
‘Wat heb je als eerste?’ vroeg hij en keek naar het blaadje in mijn hand.
‘Euhm… Wiskunde.’ Zei ik.
‘Wacht eens, je hebt het zelfde rooster als mij op het 3de en het laatste uur na.’ Zei Jasper ineens. Hij pakte een blaadje, dat zijn rooster was, en keek er op.
‘Jij hebt geen gym.’ Zei ik toen ik ook mee keek.
‘Nee, verzoek van de dokter.’ Zei hij.
‘Oké, laten we maar naar wiskunde gaan.’Zei ik en pakte mijn wiskunde en Engels boek uit mijn kluisje en deed hem dicht. Jasper had blijkbaar al zijn boeken al bij. Ik draaide me om en keek naar de gang.
‘Waar is wiskunde eigenlijk?’ Vroeg ik en draaide me weer om.
‘Daar.’ Zei Jasper en wees naar achter toe.