Chapter 4

Papa was begraven en mama moesten we mee trekken. Het was echt zielig, ze leek wel een klein kind, maar ik kan het me heel erg goed inbeelden dat het nu heel moeilijk voor haar is. Papa was altijd de kost winnaar geweest voor ons en mama deed het huishouden, nu moest zij dat gaan doen. Ze had al een sollicitatie gesprek gevoerd bij het ziekenhuis, want daar werkte ze voor dat ik werd geboren en dat was 16 en 11 maanden geleden.
De dag die volgde moest ik naar school toe, de school die me niet moest, alle leerlingen negeerde me of schoolde me uit. Die 2 daders waar ik het al eerder over had, waren 2 klasgenootjes. Ze hebben mij al vaak zelf met de dood bedreigd, maar nu hebben ze mijn vader vermoord. Die dag na dat ze papa hadden gevonden moest ik naar school toe. ze lachte me uit, allemaal. Ik was toen boos naar huis gegaan en heb me 2 dagen opgesloten op mijn kamer. Ze hadden me een mail gestuurd met als bijlage een tekening van papa’s graf met mama, Spencer en ik ernaast in een graf. Ik heb het tegen niemand vertelt tot ik het niet meer aan kon. Ik heb alles aan mama verteld en heb gesmeekt om naar de andere school te mogen, de school die in Forks ligt en niet die afgrijselijke school net buiten Forks. Mijn broer wou dat ook graag. Mama is dus naar onze misschien nieuwe school gegaan en heeft ons aangemeld. Spencer en ik waren zo blij dat we wel een rondje om Forks konden rennen van blijheid.