Part 18

~Melody Hope Turner

Opgewonden drukte Chelsea op de bel. Ze stond te popelen om Liam te zien en vloog hem dan ook meteen om de nek toen ze hem zag.
Lachend en ook dolblij haar bij zich te hebben, beantwoorde Liam haar omhelzing, waarna hij ons binnen liet.
Hij sloeg zijn arm rond Chelsea's middel en zij leunde tegen hem -vastbesloten niet meer van zijn zijde te wijken-.
Liam nam ons mee op een rondleiding door het reusachtige gebouw.
Veel interesseerde het me momenteel niet, ik wou alleen bij Zayn zijn, maar ik wist dat ik maar beter de weg in huis kon weten, dus lette ik toch op.
We begonnen in de hal, waar we net waren binnengekomen. De hal was ruim met een glazen trap naar boven. Op de voordeur na waren er nog 2 deuren. Ze hadden allemaal dezelfde witte kleur, wat mooi paste bij het beige behang dat de muren sierde. Er hingen ook enkele schilderijen op en aan de muur waar de trap tegen steunde, hingen foto's.
Foto's van One Direction, eentje van Niall met zijn gitaar, Harry die op Louis' rug zat en hem als paard gebruikte, Liam die Zayn knuffelde... Zayn. Hij was zo prachtig.
Ik schrok toen Alice me meetrok naar de volgende kamer: de woonkamer. Ook deze was groot. De muren waren bruin en de vloer van donker hout. Er stonden donkerrode sofa's rond een bijzettafeltje van glas. Tegen 1 van de muren stond een houten kast met daarin de televisie. Verder stonden er nog kastjes tegen de andere muren met verschillende voorwerpen er in en op. De kamer zag er erg gezellig uit.
Liam begeleidde ons naar de keuken. Op de normale aanrechten na, was er in het midden van de kamer een bar met krukken om aan te eten in plaats van een gewone tafel met stoelen.
"Wow..." fluisterde Alice. "How cool can a house be?"
Liam grinnikte, wees nog even het toilet en de berging en nam ons toen mee naar boven.
We kwamen uit in een lange gang met aan elke kant 4 deuren en recht voor ons een 9de deur.
"That one is Harry's room", legde hij uit terwijl hij naar de achterste deur, die voor ons, wees. "But we start here of course." Hij gaf Chelsea een knipoog en opende de 1ste deur aan de linkerkant. "Spare room number 1", legde hij nogal overbodig uit.
Het was een gezellige logeerkamer. De meubels waren allemaal gemaakt uit hetzelfde hout, het behang had een bordeauxrode kleur en het tapijt was zwart, maar van een soort zacht stof. De lakens van het tweepersoonsbed hadden dezelfde warme kleur als het behang.
"The other spare room, the door in front of this one, looks just the same", vertelde Liam. "So you all have a place to sleep." Hij sloeg zijn arm weer rond Chelsea en trok haar naar zich toe terwijl hij zijn lippen naar haar oor bracht. "You sleep with me."
Ze giechelde en knikte verliefd terwijl Liam ons naar de volgende kamer bracht: de badkamer.
Hierna liet hij ons de slaapkamers van hem, Louis en Niall zien en toen was die van Zayn aan de beurt. Daar was ik erg nieuwsgierig naar. Hoe zou hij eruit zien? Ruim en modern, of juist knus en gezellig?
Het bleek een mengeling van de 2 te zijn, maar veel van de kamer drong niet tot me door, want in het midden van de kamer, op zijn bed, zat Zayn.
Hij was echter niet alleen. Er zat een meisje bij en ze waren in een heftige zoen verwikkeld.