Hoofdstuk 12.
Naar een tijdje werd er van alles met de rechter geregeld, het vonnis was dat we eindelijk terug naar huis mochten naar zes weken lang bij mijn oma gewoond te hebben! Ik was zo vreselijk blij ik kon eindelijk mijn oude leventje weer oppakken. De dag voordat we het huis in mochten gingen we kijken hoe het eruit zag. Ik mijn broertje,moeder,opa en oma stapte de auto uit en oma zag mijn vader sneaky voor de raam van onze buurman staan. Toen ze het zei geloofde niemand haar echt want niemand had het gezien. Oma bleef volhouden en toen we de grote groene poort binnenliepen leek het net of we een jungle binnenliepen. Alle bloemen en planten waren hoog gegroeid en hadden geen echte richtlijn. De rare takken en bogen zagen eruit als een paar bloederige tranen die langs je gezicht druppelen opzoek naar een uitweg. Iedereen schrok zich rot en mama begon al zachtjes te snikken de tuin waar ze zo van hield was weg het was een oerwoud verdwaald in het grote Brabant. Niet dat mijn vader van te voren al wat aan de tuin deed, want dat liet hij aan mijn opa van 76 over die bijna niet kan lopen. Mama opende voorzichtig de crèmekleurige voordeur om de kijken hoe het huis zelf eraan toe was. Het hele huis stonk de wc zat onder de stront en de lampen waren beschimmeld. Overal door het huis heen stonden asbakken zelfs boven op de slaapkamer. En een heleboel spullen waren verdwenen zoals bestek en allerlei andere dingen belangrijk of onbelangrijk het maakt niet uit maar onze spullen waren gewoon weg. Toen we allemaal rustig gezeten hebben om bij te komen gingen we weer naar buiten om terug naar oma te gaan, we wisten niet wat we aan moesten met zo'n huis. Toen we langs de buren liepen zat mijn vader prinsheerlijk in een stoel bij de buurman. Ik zag hem en begon tegen hem te schreeuwen, vlak daarna begon hij op mama te schelden en zij schold terug hij kwam dreigend dichterbij en gaf haar een duw. Het liep van schelden tot een duw en van een duw tot een vechtpartij met slaan schoppen en duwen. Op een gegeven moment begon hij mijn oma en opa ook uit te schelden oma wilde hem ook een trap verkopen maar opa hield haar tegen. Ik had genoeg gezien en rende met mijn perzikkleurige gezicht met vaag een paar sporen van mijn zwarte mascara tranen naar de andere kant van de weg ik rende en rende en stopte voor het huis van mijn oppaskindje in de hoop dat ze niet thuis waren, Ik wilde niet dat iemand mij zo zag. Terwijl de hele straat zich vulde met mijn gehuil gejammer en geschreeuw, Kwam de rest aan lopen (op mijn vader na) En iedereen stapte kwaad in de auto onderweg naar oma.
Reageer (2)
Ah meissie,sterkte.
1 decennium geledenIk zal eens verder lezen dan weet ik meer.
En ik begryp wel dat onze woorden niet echt zo veel doen...Wie zijn wij?Je hoort ons via een site,internet,via een scherm...Tuurlijk doen onze woorden jou niet echt veel...
Maar meiske,vergeet niet dat je een gids hebt waaraan je alles naar kan vertellen(zoek maar op als je niet weet wat het is),vertel alles aan degene die je liefhebt,zoek iemand die in je omgeving woont via facebook ofzoo,misschien vind je bij 'm steun?
Sterkte meiske en ik wens je veel geluk.Denk en droom erg veel over het goede,en over jou dromen,dan komen ze ook uit,geloof me maar .
i'm here for you <3
1 decennium geleden