*15

We liepen naar de parkeerplaats van PalmWoods. Toen we Gabriëla's appartement hadden verlaten, had ik nog op Nicoles deur geklopt om te kijken of ze al terug was, maar ze was er nog niet. Gabriëla maakte de auto open en ging achter het stuur zitten. Ik kroop op de passagiersstoel. Gabriëla startte de auto en we reden weg. "Weet jij waar een goedkope supermarkt zit?" vroeg ik aan Gabriëla. "Ja, die is hier vlakbij. Ben je de stad nog niet ingeweest?" "nee, ik houd niet van drukte, remember?" zei ik. "Owja, en je haar shoppen" zei ze lachend. "Ja raar hè? Waarschijnlijk komt dat omdat ik geen geld heb om uit te geven." zei ik bedenkelijk. "Tja...dat zou kunnen. Ik houd ook niet van shoppen, waarschijnlijk omdat ik TEVEEL geld heb om uit te geven. Dat is irritant." antwoordde Gabriëla. We reden langs een schoolgebouw. "Dat is Hollywood Arts, een school voor kinderen met "talent". Ik ben er een keer geweest. Het is een vet gave school." zei Gabriëla. De school zag er ook gaaf uit. Het was een grote school met een gigantische parkeerplaats. Er stonden allemaal groepjes kinderen te dansen, kletsen en eten. "Ze zullen wel pauze hebben nu." zei ik. "Ja. Het is wel jammer dat wij naar de school in Palmwoods moeten." zei Gabriëla treurig. "Is dat geen leuke school dan?" vroeg ik een beetje bang. "Jawel hoor, het is altijd heel gezellig, want de jongens klieren heel veel, maar er word niks met je talent gedaan." "Tja...ik denk niet dat ik dat erg vind, want we hebben de trainingen met Sarah toch?"vroeg ik. "Ja dat is waar.."Gabriëla dacht even na. "weet je..." begon ze. "we kunnen over een tijdje wel aan Mrs. Collins vragen of we een soort concert mogen organiseren. Iedereen die die wil zingen ofzo mogen wat doen." "Ja, dat is vet leuk!" zei ik enthousiast. "dan gaan wij ook zingen en de jongens willen vast ook wel wat doen."Het leek me echt vet leuk om te zingen op zo'n concert, maar toen dacht ik aan mijn droom. Wat nou als ze gingen lachen. Ik moest iets doen, waardoor Camille me niet zou uitlachen. Of in iedergeval niet zonder reden. Misschien moest ik een bepaald lied zingen. En misschien kon ik ook doormiddel van een lied Logan laten weten wat ik voor hem voel. Ik was helemaal in gedachten verzonken toen Gabriëla opeens de auto stopte. "We zijn er!" zei ze opgewekt. We stapten uit en liepen de winkel binnen. Het was geen grote winkel, maar ik zag dat ze alles hadden wat ik nodig had. Ik liep naar de broodafdeling, pakte een lekker brood en een zak chocolade croissantjes en legde ze in de wagen, die Gabriëla voortduwde. Daarna ging ik nog langs de zuivelproducten voor yoghurt, chocomel en kaas en langs de broodbeleg spullen voor pindakaas, hagelslag en een pot jam. Ik kocht nog cola en ander drinken en een pak cornflakes voor ontbijt. Toen ik zo'n beetje alles had, gingen we naar de kassa. Ik legde alles op de band en rekende af. Samen met Gaab sjouwde ik alle spullen naar de auto. Naast ons stond nu een auto en de vrouw die uitstapte kwam me bekend voor. Het was Mrs. Knight. Katie kwam ook uit de auto. Mrs. Knight hatd ons niet gezien, maar katie wel. "hey Gabriëla en Naomi!" zei ze opgewekt. "Hoi Katie en Mrs. Knight." antwoordde gaab en ik tegelijk. "O hoi!" zei Mrs. KNight. "hoe gaat het met je?" vroeg ze aan mij. "goed hoor." zei ik. "Ik heb gister nog tegen Camille gezegd, dat als ze dat een keer flikt in ons appartement, dat ze dan niet meer welkom is." zei ze trots. "Oke dank u." zei ik een beetje verveeld. "Ik zei altijd al dat Camille een bitch is." zei Katie. "Maar nietmand wou me geloven." "wat dan?" vroeg ik nieuwschierig. "nou, ik zag haar een keer Logan slaan, omdat hij niet deed wat zij zei." Mijn mond viel open van verbazing. "Echt waar?" vrieg ik. "Katie, ik heb je al vaak genoeg gezegd dat ze aan het oefenen was voor een acteerrol." zei Mrs. Knight streng. "Ja vast." zei Katie eigenwijs. "kom we gaan"zei Mrs. knight. "Dag!"en ze liepen de winkel in. We zzwaaiden hen na en stapten in de auto. Na een tijdje rijden zei Gabriëla:"Logan vroeg me vanochtend hoe het zit met jouw broer." "O, shit! Echt waar? Wat heb je hem gezegd?" "dat het aan jou is om te beslissen of jet het verteld of niet. Toen je het aan mij vertelde, zwoer ik dat ik het nooit zou doorvertellen, weet je nog?" zei ze. "O ja" zei ik zacht. "Ga je het met vertellen?" Vroeg Gaab nieuwschierg. "ja ik denk dat ik het aan iedereen vertel" zei ik."Ik wil geen geheimen hebben voor vrienden." Iedereen moest het weten. Maar nog niet NU. Ik moest wachten op het goede moment. Eerst wou ik de jongens en Nicole beter leren kennen.

~Zo weer een hfdstuk af. Beetje saai vinden jullie niet?? Nou ja...bijna naar school:( en dan heb ik neit meer zo veel tijd om het verhaal verder te typen, maar ik zal proberen om jullie niet te laten zitten!!~