018 - Eye catcher

I'm your lover when the skies turn grey.

Sophia Adriana Brooks.
Een week ging al snel voor bij. Een goede week voor mij, dat wel. Ik kreeg nieuws over mijn vleugel die zou komen naar een hele hele hele lange tijd. Mijn vader was een componist en leerde me al vroeg piano spelen. Nadat hij weg was gegaan naar L.A om zijn carrière te maken was ik gestopt, ik kon niet begrijpen hoe hij ons achter kon laten om te werken. Maar toch heb ik het altijd gemist, hij had dan ook de mooiste plek in mijn kamer gekregen met het mooiste licht zodat ik inspiratie zou krijgen om zelf eens iets te componeren. Een passie die mijn vader me door had gegeven waarschijnlijk. Voor de rest had ik niet veel contact met Zayn. Elke avond stuurde hij laat nog een berichtje hoe mijn dag was, maar meestal was het dan ook zo laat dat ik al lag te slapen en het ’s morgens pas las. Twee keer had ik een echt gesprek met hem gehad. Op de een of andere manier vond ik het zo fijn om contact met hem te hebben. Mijn false media attention was alweer als sneeuw voor de zon verdwenen, ook al lag er nog steeds sneeuw. En.. deze week werd Londen versierd met de mooiste kerst versieringen, de winkels werden weer vol gestouwd met echte kerstlekkernijen en de etalages waren weer prachtig gedecoreerd. Heerlijk, ik kon nu al niet wachten totdat het dan ook echt kerst was. Nog anderhalf week, en dan was het zo ver.

‘Sophia, kom we gaan nu naar de winkel.’ Hoor ik mam onderaan de trap zeggen. Ik doe mijn sjaal om terwijl ik de trap af huppel en trek snel mijn jas aan. Ook Nia ging mee voor waarschijnlijk de eerste keer in haar leven. We lopen in het grote tuincentrum om de versieringen voor de toekomstige kerstboom uit te zoeken, en we gaan voor witte en gouden kleuren, bepakt met kerstballen, slingers, lampjes, servetten, beeldjes, kerststukjes en nog meer. We lopen naar het kleine restaurantje wat er bij zit om nog lekker wat te drinken met zijn drieën om het feit dat we dit eigenlijk nooit samen deden. Ook al waren de stiltes nogal ongemakkelijk, mijn moeder wist er wel leven in te houden zoals altijd. ‘Tante Nelly komt alleen niet deze kerst bij ons, voor de rest iedereen.. Sophia wil je Nicole en Emily nog uitnodigen?’ ik schud mijn hoofd. ‘hun vieren ook gewoon kerst met de familie mam.’ Zeg ik alsof het een mega domme vraag was. ‘ja tuurlijk, kon zijn…’ aarzelt ze. Ik luister de rest van de tijd naar de verhalen die Nia me te vertellen heeft over hoe geweldig haar week was en naar een poosje kunnen we weer naar huis. Wanneer we door Londen rijden realiseer ik me dat ik wel zin heb om zelf te winkelen. ‘mam, stop eens.. ik ga nog even naar de winkels.’ Zeg ik snel en mijn moeder stopt in een rustig straatje om me af te zetten. Ik druk een kus op haar slaap. ‘voor het eten thuis?’ ik knik bemoedigend en gooi de portier dicht. Het sneeuwde zachtjes, zoals het de hele week min of meer al deed. Meestal was het nooit zo, het sneeuwde meestal gewoon een of twee dagen en dan trok het vies en vervelend weg, maar dit keer sneeuwde het al twee weken. En diep van binnen hoop ik dat het zo door gaat tot de kerst.

Ik kom in de grotere winkelstraten en besluit alvast te kijken voor kleding, naar honderden jurkjes aangepast te hebben heb ik drie uitgekozen die me wel leuk lijken. Maar ik weet nu al dat ik een paar dagen van te voren weer zou gaan kijken voor kleren. Wanneer ik naar het taxi park wil lopen kom ik een leuk klein winkeltje tegen en iets in de etalage wat me erg aanspreekt.

Nog een nieuw deeltje vanavond voor jullie, nu hopen dat jullie het mooi vinden..
Ik ga waarschijnlijk sneller schrijven want ik heb zin in wat romantiek agree?
+ Till it's beautiful | Harry Styles kijk maar even ik begin zondag pas