Het dek schrobben

We gingen ons instaleren toen de mannen Mike wegbrachten, ik keek naar Andrea en zij keek naar mij.
‘Dus’ zei ik, ‘wat doen we nu’?
‘Slapen’ zei Andrea, ‘Morgen moeten we het dek schoonmaken’
‘Kan niet slapen’ zei ik
‘Vast wel’ zei Andrea, en toen ze mijn gezicht zag voegde ze er snel aan toe: ‘Mike is vast goed terecht gekomen’
‘Dat zal wel’ zei ik, ‘laten we gaan slapen’
‘Oke’ zei Andrea, en we gingen naar de slaaplekken, Andrea sliep in de hangmat en ik in het raamkozijn. We hadden gelukkig wel gordijnen, dus trokken we die dicht. Maar de slaap vatte niet snel, ik bleef maar denken over wat er met Mike zou zijn gebeurd.

En mijn voorspelling was juist, ik had de hele nacht niet geslapen en had dikke wallen onder mijn ogen. Andrea werd langzaam waker en keek naar mij, ze zag dat ik op het punt stond om te huilen en liep naar mij toe. Ze omhelsde me, en ik liet mijn tranen stromen.
‘Rustig maar’ zei ze, terwijl ze me op de rug tikten.
‘Sorry’ snotterde ik, ‘ik ben een beetje emotioneel’
‘Maakt niet uit’ zei Andrea
‘Laten we ons aankleden voor dat we moeten werken’ zei ik, en we liepen naar onze kleren. Ze, mannen, hadden nieuwe kleren neergelegd. Twee broeken en overhemden, hele lossen en daar over twee jasjes. We keken elkaar aan en waren verbaasd, wie had dat neergelegd. Maar dankbaar trokken we de kleren aan.
‘Staat je leuk’ zei ik grappend
‘Bij jou ook hoor’ giechelde Andrea
‘Haha’ zei ik sarcastisch
En we liepen naar de deur, daar voor ons stond een hele grote man. En hij begon al snel te praten, met een piep stem.
‘Hai’ piepte hij beverig, ‘ik moest jullie komen wekken’
‘Oke we zijn gewekt’ zei ik
‘Willen jullie dan meekomen’ vroeg hij, ik had medelijden met hem en we liepen met hem mee. Hij bracht ons naar het bovendek, daar kwamen we niemand tegen. Dat was wel raar want we hadden niemand meer gezien in de hangmatten.
‘Ze zijn al aan het werk’ zei de man met beverige stem, ik ging voor hem lopen en stopte. Hij keek mij angstig aan, maar ik hield hem mijn arm voor.
‘Hallo ik heet Sara’ zei ik, ‘en wat is jou naam’?
‘Mijn naam’ vroeg hij,’het is Mathew’
‘Haai Mathew’ zei ik,’mijn vriendin is Andrea’
‘Wacht is effe’ zei hij, ‘zijn jullie de vriendinnen van Mike’?
‘Ja’ zei ik, ‘hoe ken je hem’?
‘Ik slaap naast hem’ zei hij
‘Hoe gaat het met hem’? vroeg ik
‘Goed’ zei Mathew, ‘hij is nu aan het werk’
‘Oh oke’ zei ik, ‘en waar moeten wij aan het werk’
‘Ook op het dek’ zei Mathew
‘Oh goed’ zei ik, ‘Breng je ons daar heen’?
‘Ja’ zei Mathew
‘dank je’ zei Andrea
‘Ehm graag gedaan’ zei Mathew, niet op gemak.
‘Hihi’ giechelde ik en Andrea
‘Kom ik breng jullie naar de spullen’ zei hij, hij bracht ons naar de boeg. Daar stonden de spullen al voor ons klaar; een zwabber, een emmer, een bezem en nog een zwabber. En, oh ja, ook nog doekjes.
‘Dank je wel Mathew’ zei Andrea
‘Graag gedaan’ zei Mathew,’en je mag me wel Mathy noemen hoor’. Terwijl hij dit zei bloosde hij hevig.
‘Hihi’ zei Andrea, ‘dank je’. En we liepen naar de spullen toe, en pakte ze op om te gaan beginnen. Ik pakte de zwabber en de emmer en Andrea pakte de bezem. Andrea veegde eerst de vloer, en daarna zwiepte ik met zeep en water. We schrobde ook , maar dat deden we met elkaar. En natuurlijk als de jongens er tijd voor hadden, keken ze naar onze konten. Omdat we gebukt zaten op onze knieën, en we konden er niks van zeggen want de kapitein deed het ook.
‘Ik haat dit’ zei ik
‘Weet ik’ zei Andrea,’dit is het rotste werk’
‘Echt wel’ zei ik
‘Stilte’ zei de hofmeester, en zijn zweep klapte op mijn rug. Ik kromp in elkaar, en Andrea kreeg ook een klap.
‘jij vervelende……’fluisterde ik, maar hij hoorde mij en ik kreeg daar nog een klap voor. We werkte door, maar aan het eind van de dag waren we beide gesloopt. De rest van de dag had ik nog een paar zweepslagen gekregen, steeds als ik ook maar een woord zei kreeg ik er weer een. Toen we eindelijk weer terug waren bij onze kamer, ploften we neer op onze bedden. Der klopte iemand op de deur, en we keken die kant op.
‘Room service’ riep degene
‘Kom binnen’ riep ik, ik wist dat een deur hen niet tegen zou houden.
De deur ging open en er stonden twee jongens voor de deur, Mathew en Mike stonden in de deur opening.
‘Hey’ zei Mike.