*~65~*

65.
“Sasuke-nii-san?” Sasuke keek op vanuit zijn bed. “Je mag naar huis vandaag!” Seiko glimlachte even kort en rende op Sasuke af. Ze knuffelde hem en zuchtte toen. Sasuke keek omlaag naar het meisje in zijn schoot. “Gaat het?” Seiko schudde haar hoofd en keek verdrietig op. “Ik wil ook mee en Katsu redden” Sasuke glimlachte zachtjes. “Je bent nog steeds te klein om tegen iemand te vechten zoals Madara. “Maar Sasuke-nii-san, als jij mee gaat dan mag het toch wel?” Sasuke’s blik werd serieus. “Ik heb je vader belooft dat ik voor je zou zorgen en je zou beschermen. Ik wil dit soort risico’s niet lopen. Ik wil me aan mijn belofte houden.” Seiko pruilde even en sloeg haar armen over elkaar. “pffff whatever.” Sasuke schudde even grijnzend zijn hoofd en stond toen op uit zijn ziekenhuis bed, klaar om het ziekenhuis te verlaten. Samen liepen ze richting hun huis. “SEIKO!!!!” Beidde Uchiha’s keken geschrokken op bij het horen van een kwade stem. Naruto stond met gespreidde benen voor de deur van hun huis en keek kwaad naar het meisje. Sasuke schudde even zijn hoofd en duwde Naruto opzij. “Kom usuratonkachi, ik moet je wat vertellen.” Naruto keek nu eerder even verbaasd en volgde zijn vriend en leerling het huis in.

Naruto’s ogen waren wagenwijd open bij het horen van alle informatie die hij kreeg. “D-d-dus Itachi is in Konoha geweest en Madara leeft nog ?!” De stem van de blonde ninja schoot even de hoogte in en liet zich toen met een diepe zucht op de bank vallen naast Sasuke. Sasuke knikte en zuchtte minstens even hard. “Dit moeten we doorgeven aan de Hokage. Naruto wou alweer opstaan totdat hij weer hard terug werd geduwt door Sasuke. “TEME WAT DOE JE” Sasuke keek kwaad naar zijn vriend. “Heb je überhaupt wel gehoord wat ik zei?!! Als we de Hokage waarschuwen dan word er meteen een missie opgezet die Itachi en Madara moeten uitschakelen.!!” Naruto kuchtte even. “Uhh is dat niet logisch dattebayo? Madara hoort al lang dood te zijn en ik begrijp nog steeds niet hoe het kan dat hij leeft, en Itachi heeft JOU hele clan uitgemoord, hij is onze vijhand en een gevaar voor Konoha, hij niks meer dan een koelbloedige moordenaar. !!!” Een vuist landde met een volle vaart in Naruto gezicht en geschrokken keen Naruto op naar Sasuke die hem zo net had geslagen. Sasuke trok Naruto bij zijn kraag weer omhoog en staarde in zijn blauwe ogen. “ITACHI IS GEEN KOELBLOEDIGE MOORDENAAR !!” Er viel een stilte in de kamer. Seiko keek vanuit de gang naar haar oom en Sensei. “Sasuke? Ik snap het niet, je had zoveel haat voor je broer, je wou hem vermoorden met je eigen handen en nu hij WEER een gevaar vormt voor Konoha en jezelf, verdedig je hem?!!” Naruto staarde een beetje verbijsterd en moeilijk naar zijn beste vriend, die naar beneden keek en niet wist wat hij moest zeggen. De grip om Naruto’s kraag ging los en Naruto zette een stap naar achter en liet zijn ogen over de jongeman gleden. “Naruto… ik weet het gewoon niet. Ik heb geen haat meer voor hem, zelfs na alles wat hij gedaan heeft, ik snap het zelf ook niet, ik voel gewoon geen haat meer. Toen Madara kwam en hem wou neersteken ben ik er zelfs voor gesprongen, waardoor ik het ziekenhuis belandde. Ik ik ik weet het gewoon niet meer. Ik kan me maar niet voorstellen dat hij onze clan vermoord heeft, omdat hij het zelf wou. Ik heb het idee dat er meer achter zit dan iemand die is doorgedraait en zijn hele clan heeft uitgemoord. D-dat…z-zo is Itachi gewoon niet… en nooit geweest.” Naruto greep zijn hoofd vast en gromde even laag voor dat hij zich weer naast zijn vriend op de bank liet zakken. Er heerste even een stilte totdat Naruto zijn mond weer opende. “Oké oké, dus wat moeten we dan doen ?!” Sasuke schudde zijn hoofd. “Verlopig nog niks, we moeten Itachi zijn gang laten gaan zodat hij ‘Katsu’ kan zoeken.” Naruto ging weer recht zitten en masseerde zijn slapen. “En ‘wie’ is Katsu ?” “Mijn tweelingbroer” Seiko stond nu ook in de woonkamer en keek naar Naruto die lichtelijk in shock terug keek.

Ayumi haalde schokkerig adem terwijl ze op een hoog tempa achter Itachi aan rende. Er was geen enkele chakra te bekennen op hun twee na. Het begon donker te worden en de eerste sterren stonden aan de paars/roze lucht boven hun. Itachi stopte plots waardoor Ayumi ook meteen stil stond. Met een kleine zucht draaide hij zich om en pakte Ayumi’s hand vast. “We stoppen hier om te overnachten.” Ayumi opende protesterend haar mond, maar Itachi plaatste zijn vinger op haar lippen. “Ssshh het heeft geen zin nu, Katsu is waarschijnlijk ergens binnen en in de nacht zien we steeds minder en is het gevaar voor alles groter. Het is het beste als we hier overnachten.” Ayumi keek naar de sterren die zich steeds vermeerderde en liet haar schouders toen vermoeit en machteloos zakken. Ze knikte en volgde Itachi opzoek naar een goed overnachtings plek.


Reacties onegai~