Chapter 5.

-Sandra-

Rustig open ik m'n ogen. Ik zet me recht, en kijk naar rechts. Daar zie ik Tom zitten kijken naar me. ‘Goed geslapen?’ Ik kijk Tom dom aan. ‘Jaah zeker??’ Ik ga met mijn hand naar m'n nek. Ik herinner me die beet nog goed. ‘Waarom beet je me?’ Hij kijkt naar zijn handen, en dan weer terug naar me. ‘Je was jezelf niet Sandra!’ Ik zucht. Zal wel! Ik sta op, en loop naar de keuken. ‘Mag ik dan nu eindelijk weten, waarom ik Bill moet bijten?’ roep ik vanuit de keuken. Tom komt er aan gewandeld, en zet zich op een stoel. ‘Wel.. toen ik gebeten werd,..’ ‘Door wie?’ ‘Doet dat er toe?’ Ik schud m'n hoofd. ‘Dus.. toen ik gebeten werd, zei die persoon, dat ik geen familielid mag bijten, want doe ik dat wel.. Gaat ons bloed mengen, en komt het niet goed!’ ‘Dus jij moet hem bijten.. Aangezien je geen familie bent.’ Ik kijk Tom aan. Hij lacht lief. og god die lach. Ik kijk weg, en ik hoor gestompel op de trappen. ‘Goeiemorgend’ Ik kijk Bill aan, en Tom kijkt naar zijn broertje. ‘Goeiemorgend Bill’ zeggen we omstebeurd.

--

Het is avond, en ik zit met Tom & Bill -ik in het midden- in de sofa. Tom legt zijn hand achter me, en kijkt mij aan via zijn ooghoeken. ‘Ga je me de heletijd aanstaren!’ zeg ik ik in m'n gedachten. ‘Als jij dat wilt!’ Denkt Tom terug. Ik schrik, Hij lacht. ‘Wist je niet hea’ denkt Tom terug. ‘Gaan jullie jullie kleppen nu eens houden?’ Ik en Tom kijken verschrikt naar de persoon die het ons zei. Bill!