002 ~ Weak

Greg Wallice

Met volle kracht drukte ik het gas pedaal in, waardoor de auto met hoge snelheid vooruit werd verplaatst. Weg moest ik, weg van deze plek.
Waar reed ik eigenlijk? Ik keek voor me uit, naar de weg waar ik over heen reed. Ik concentreerde me op de witte strepen die voor bij flitsten. Dat ging nogal moeilijk, want alles om me heen draaide.
Ik keek naar de stoel naast me, waar een mand stond. Had ik die daar neer gezet? Ik zette de radio aan, en draaide aan de volume knop om het enorme gekrijs dat uit de mand kwam te over stemmen. Niet met enorm veel succes, want dat gejank en gekrijs werd alleen maar harder.

Harder, ik moest harder gaan rijden. Weer concentreerde ik me op de strepen die zich op de weg bevonden. Het hielp niet. De wereld stopte niet met draaien. Ik werd duizelig. Kwam dat door dat gekrijs?
Zonder na te denken stopte ik met rijden, stapte uit en pakte de luidruchtige mand uit de andere stoel. Vervolgens zette ik de mand aan de rand van de rustige, verlaten weg waar ik me nu bevond.