~006~

“wat is er?” vroeg hij ongerust terwijl hij zich omdraaide. Hij zag dat ik naar d wolf keek. Ik wist dat ze wolven waren, en al die dingen wist ik, maar ik had ze iets kleiner verwacht. De wolf die voor me stond was minimaal 1.70 terwijl ik maar 1.60 was. “Dat is Seth, hij komt ons halen voor de muffins.” Zei hij terwijl hij naar de zandkleurige wolf wees. Gehypnotiseerd keek ik naar de wolf en zette ik een paar stappen naar voren richting de wolf. Toen ik aardig dichtbij stond voelde ik de hand van Paul op mijn schouder die me wat naar achter trok. De wolf was gaan liggen met zijn kop op zijn poten, ik denk dat hij dacht dat ik bang was of zo. “zie jij er ook zo uit? als je wolf bent bedoel ik?” ik keek hem aan en vroeg verder. “ben jij ook zo groot?” vroeg ik. “nee, ik ben grijs, en ik ben groter dan hem.” Antwoordde hij rustig. “Ow.” Hij wou verder lopen maar merkte al snel dat ik bleef zitten. (ja ik was gaan zitten omdat mijn voeten zo pijn deden.) “wat is er?” vroeg hij en de wolf ging weer liggen. “mijn voeten doen zeer.” Antwoordde ik. Hij liep naar de bosjes en ging achter een boom staan. Voor ik het wist kwam er een grote grijze wolf uit de bosjes en die kwam recht op mij af. Hij was inderdaad groter. Minimaal 15 cm groter dan ik. De wolf ging voor me liggen en keek me aan. Zou hij willen dat ik op zijn rug ging of zo? Seth was inmiddels terug veranderd naar zijn mensvorm en kwam met alleen een broek aan de bossen uit. “Hij wil dat je op zijn rug gaat zitten zodat hij je kan dragen” Ik knikte en liep voorzichtig naar de wolf toe. Ik ging op de rug zitten en de wolf stond ruig op. Ik moest me aan zijn vacht vast houden omdat ik er anders afviel. Met een topsnelheid rende Paul tussen de bomen door met mij op zijn rug en Seth achter zich aan. We kwamen bij het huisje van Emily aan en Seth was terug veranderd om me van Paul’s rug af te helpen. Niet veel later kwam Paul ook uit de bossen met alleen een broek aan. Hij liep naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. “Je bent wel een stoere wolf hoor.” Zei ik lief tegen hem. Hij grinnikte en gaf me een kusje op mijn wang. We liepen naar binnen en Paul ging meteen op de bank zitten. Onderweg nam hij twee muffins van de schaal waar Emily net mee binnen kwam lopen. Ik keek Emily verontschuldigend aan maar ze keek terug met een blik van ‘ach, het zijn en blijven jongens’ We moesten allebei een beetje grinniken en ik liep naar Paul toe om vervolgens een van de muffins van hem af te pakken en op zijn schoot te gaan zitten. Ik leunde achterover tegen zijn blote borstkas en draaide mijn hoofd voor een kusje. Ik gaf hem een kusje in zijn nek en ging andersom op zijn schoot zitten. We hadden allebei onze muffin op en ik zat nu met mijn gezicht heel dicht bij zijn gezicht. Hij gaf me een kus op mijn mond en fluisterde toen tegen mijn lippen dat hij van mij hield. Ik gaf hem nog een kus en ging weer recht op zijn schoot zitten. Iedereen keek ons aan merkte ik nu. “wat?” vroeg ik verontwaardigd. “nou, de tv is kapot, en we moesten ergens naar kijken, dus keken we maar naar jullie, jullie zijn echt schattig.” Zei Jake.