Divorce

Max bekijkt ons en Bill wend zijn hoofd wat af. Ik weet dat hij niet graag heeft dat Max hem op die manier ziet. 'Is alles goed?' vraagt hij zacht en laat Tom's hand los. 'Ja hoor, maak je geen zorgen, lieverd.' zeg ik en hij wend zich tot Bill. 'Papa?' vraagt hij schattig. Bill antwoord niet en ik glimlach. 'Mama?' zegt hij weer en ik zie tranen in zijn oogjes blinken. 'Wat is er schat?' vraag ik bezorgd. 'Gaan jullie..scheiden?' en de tranen lopen over zijn wangetjes heen. 'Wat zeg je nou!' zeg ik geschrokken en neem hem beet. Fien kijkt hem medelevend aan, evenals Tom. 'Hoe kom je daar nou bij?' vraagt Bill en kijkt eindelijk op. 'Je huilt papa, de laatste keer was je bijna dood!' Die arme knul denkt daar nog steeds aan...Hij begint te huilen en Bill steekt zijn hand uit. 'Mag ik je knuffelen, dan?' snikt hij verbaasd. 'Ja, nu terug wel.' zegt Bill met een lachje.

Meteen maakt hij zich van me los en kruipt op Bill's schoot. Hij snikt nog even door, maar Bill's strelingen laten hem algauw ophouden. 'We gaan niet scheiden, jongen, we hadden gewoon ruzie.' zegt Bill dan zacht en Max wrijft door Bill's haar. 'Echt niet?' vraagt hij zacht. 'Ik beloof het.' zeg ik en Bill kijkt op. Max drukt zich een stukje van Bill af en bekijkt ons. 'Ik geloof jullie niet!' zegt hij fronsend. 'Hoezo, niet, we liegen niet hoor!' zeg ik meteen. 'Nou, je kan goed liegen.' en kijkt bedenkelijk. Verontwaardigd kijk ik hem aan. 'Daar heeft hij een punt Blake.' zegt Tom lachend. Ik grom maar wat en Max kust Bill op zijn mond, dat doet hij trouwens nog steeds. Wat best grappig is. 'Papa ziet er veel te verdrietig uit.' verklaart hij. 'En hoe kunnen we jou dan overtuigen, ettertje?' vraagt Bill en port hem. 'Geef een kusje.' beslist hij. 'Nu?' vraag ik lachend. 'Ja, ik wil het zien!' en kruist zijn armen.

'Oke, wat jij wilt.' zeg ik en kus Bill. Ik laat hem los en glimlach. 'Zo goed?' vraag ik Max. 'Nou, nee, dat is geen echt kusje!' zegt hij geïrriteerd. Meteen grijpt Bill me beet en drukt zijn tong tegen mijn lippen. Na even laat ik hem weer los en hij drukt nog een klein kusje als afsluitertje. Ik kijk naar Max en tevreden knikt hij. 'Nu geloof ik jullie en ga nu maar knuffelen op de bank.' zegt hij in zijn handen wrijvend. 'Maar jij gaat naar bed hoor!' zegt Bill lachend. Meteen trekt hij een pruillipje. 'Hoe kan ik dan weten of jullie het echt doen?' vraagt hij zielig. 'We doen het morgen wel, goed?' vraag ik. Hij knikt en geeft me ook een nachtzoentje. 'Ik stop mezelf wel in, gaan jullie maar iets leuks doen.' zegt hij grijnzend en loopt zo naar de keukendeur. 'Wat bedoel je daarmee Max?' vraagt Fien meteen. 'Ik weet niet, ik dacht dat jullie het wel zouden weten.' zegt hij grijnzend en beweegt zijn wenkbrauwen.

'Max, wat..' begin ik maar hij rent alweer weg. Meteen kijk ik naar Tom. 'Ik heb hier niets mee te maken!' zegt hij meteen met zijn handen omhoog. Bill lacht even en we lopen naar de woonkamer. We melden effe dat het terug oké is en lopen door naar onze slaapkamer. We kleden ons meteen uit en kruipen tegen elkaar in bed. Bill kijkt me aan en zucht diep. 'Het spijt me van de wafels.' zeg ik schuldig. Hij krijgt een lachje op zijn gezicht en streelt mijn wang. 'Maakt niet meer uit, ik ga er niet dood van precies.' fluistert hij en kust me. Als snel draait het uit tot een echte kus en draait Bill zich bovenop mij.

Hij streelt me liefkozend en ik langzaam maak ik me los uit zijn kus. 'Liefje, zijn deze muren geluidsbestendig?' vraag ik zacht. Hij grijnst en knikt. 'Maar je mag niet gaan gillen, liefje.' zegt hij grappend en ik giechel. 'Oké dan, ga door.' beveel ik hem. 'Je neemt Max echt letterlijk he?' vraagt hij zoenend. 'Tuurlijk wel, of je zou niet willen.' en kijk hem weer aan. 'Ik niet willen? Die dag zal nooit komen, schat.' lacht hij en grijnzend trek ik hem weer volledig op me neer.


Dankje voor de reacties xx