5)Een nieuwe familie, een nieuwe wereld.

Ik open mijn ogen en zie dat het buiten regent.
Normaal heb ik daar niets op tegen maar vandaag heb ik er een grondige hekel aan. Ik had gehoopt dat de zon zou schijnen en ik wakker zou worden in Jaksonville. Dat mama naar me toe zou komen en zeggen dat het tijd was om te ontbijten...maar dat zou nooit meer gebeuren.
Mama en papa waren weg. Voor eeuwig.
Ik keek naar mijn lievelingspop. Ik had hem voor thanksgivving gekregen van mama. "We zijn nu alleen Isa," fluister ik. Er wordt op de deur geklopt. "Amy? Ben je wakker." Ik kende die stem.
"Bella?" vroeg ik.
"Ja, ik ben het. Kom je naar beneden?" Bella klinkt bezorgd en verdrietig tegelijk.
"Ja, ik kom." Ik wil haar nu nog niet zien. Als ik zie hoe ze naar me kijkt is het definitief. Dan ben ik officieel een wees.
Ik kruip uit mijn bed en kijk uit het raam. Er staat een zilveren Volvo voor de deur. Zoals ik al zei Bella's nieuwe familie is behoorlijk rijk. Als ik beter kijk zie ik een Mercedes staan. Waren er nog Cullens aangekomen vannacht? Nieuwsgierig ga ik naar beneden. Ik open de deur naar de woonkamer en zie de Cullens zitten.
Ik hap naar adem als ik zie hoe mooi ze allemaal zijn.
Ik kijk weg van de onbekende mensen in de kamer en zie Seth tegenover Bella zitten. Beiden kijken meteen op als ik zachtjes kuch.
"Amy, gaat het?" vraagt Seth terwijl hij naar me toe loopt. Ik knik zachtjes. Het is niet helemaal waar, maar iedereen voelt zich nu rot genoeg. Ik open mijn armen en Seth geeft me meteen een knuffel. Ik kijk over zijn schouder naar Bella die me een waterig glimlachje schenkt.
Het is best raar. Ergens ben ik dol gelukkig dat ik Bella eindelijk zie en zou ik het liefst de hele dag bij haar zijn en leuke dingen doen, maar tegelijkertijd heb ik daar helemaal geen zin in.
"Hey, Amy. Fijn je eens te zien. De laatste keer was je nog maar een baby," zei ze. Ik liet Seth los en liep op haar af om haar een knuffel te geven.
"Ik ben blij dat je er bent Bella," zeg ik.
"Ik ook zusje. Ik ook." Plots hou ik het niet meer.Ik begin te huilen. Ik huil tot ik niet meer kan en al die tijd blijft Bella me vast houden en troosten. Na een tijdje besef ik dat ze heel raar aanvoelt. Ze voelt hard en koud. Net het omgekeerde van Seth.
Het lijkt wel of ik de voorbije week alleen maar aan vreemde dingen kan denken. Of misschien vallen die vreemde dingen me nu pas op.
"Ik zou willen zeggen fijne verjaardag, maar ik vrees dat dat moeilijk zal zijn vandaag. Ik vind het zo erg Amy," fluistert Bella.
Dat is waar ook ik ben jarig vandaag. Bella heeft daar gelijk in ik voel me niet zo feestelijk...
Dat doet me eraan denken. "Waar moet ik nu heen?" Ik kijk op en zie dat iedereen naar me kijkt.
"Wel...we hebben het erover gehad en...mam heeft iemand aangeduid als voogd. Maar als je wilt kan je ook bij Charlie blijven, of bij Seth." Ik kijk nieuwsgierig naar haar. Bij wie zou ik terechtkomen? Bella haalt diep adem en kijkt even onzeker naar Edward. Hij knikt bemoedigend naar haar. Wacht eens even...
"Mag ik bij jouw komen wonen?" Bella kijkt me even aarzelend aan.
"Wel dat was Renées-ik bedoel mama's idee, maar ik begrijp het best als je liever bij iemand blijft die je beter kent..."
"Nee, ik wil graag bij jouw komen wonen. Is daarom de hele familie hier?" zeg ik snel. Dat zou dan het enige goede zijn van heel deze situatie. Ik zou vaker bij Bella zijn.
"Ja, ze zijn hier om je te ontmoeten. Denk er wel aan dat je bij een hele hoop vreemden terecht komt. Misschien is het makkelijker voor je om bij Seth te blijven..."
"Wil je niet dat ik meekom?" Was dat de echte reden dat ze nooit langs kwam? Wilde ze liever niet bij me zijn? Dat zou vreselijk zijn. Bella's ogen worden groot. "Nee, Amy zo moet je niet denken. Maar...bij mij intrekken is veel ingewikkelder dan je denkt." Ik kijk haar vragend aan. Wat bedoelt ze daar nu weer mee?
"Wat je zus bedoeld is dat er in onze familie...nogal vreemde dingen kunnen gebeuren. Dingen die je hele wereld veranderen. En we willen zeker weten dat je daar klaar voor bent," verklaart Edward. Wat voor vreemds zou hij bedoelen?
"Seth, misschien is het tijd om..." Ik kijk naar Seth.
"Tijd waarvoor? Wat bedoeld hij?" Seth zal me antwoorden geven. Hij zal me meteen uitleggen wat hier aan de hand is. Je zal zien!
Maar in plaats van me gewoon te zeggen wat er aan de hand is kijkt hij me lang bezorgd aan en zucht.
"Je hebt gelijk. Ze weet het toch al min of meer..."
"Je hebt het haar vertelt? Seth je had beloofd het niet te doen!"
"Niet alles lieverd. Gewoon een tipje van de sluier en alleen over zichzelf." Ik weet niet wat jij ervan denkt maar ik ben het nu meer dan zat!
"Wat is hier aan de hand? Ik wil weten waar jullie het over hebben en wel nu!" Seth kijkt me aan en knikt.
"Je hebt gelijk Amy. Kom mee naar buiten dan laat ik het je zien."
Ik wil van Bella's schoot springen maar ik voel haar grip om mijn middel verstevigen. "Seth, ben je wel helemaal lekker? Ze heeft al genoeg meegemaakt. Je moet echt geen voorbeeld nemen aan Jake."
"Hé, dat kwam toch allemaal goed? Dankzij die actie kan je Charlie nog af en toe zien," sputtert Jacob.
"Ik zeg alleen dat ik dit niet het goede moment vind," sist Bella. Het is echt vervelend als mensen zo over je heen praten.
"Bella lieverd, kalmeer. Je maakt Amy van streek."
Hoe weet hij dat nou? Daar kom ik later wel achter. Nu heb ik belangrijkere zorgen aan mijn hoofd. Ik wil de waarheid nu. En die ga ik krijgen ook.
Seth springt op en wenkt me, Bella laat me met duidelijke tegenzin los. Ik volg hem naar buiten en hij loopt naar de bosrand.
"Blijf daar even staan," zegt hij als ik op een paar meter van de rand sta.
"Jake, Leah komen jullie ook?" vraagt Seth.
"Prima!" hoor ik Jacob zeggen. Leah volgt hem zwijgend.
"Wat gaan jullie doen?" vraag ik verward. Ik voel twee koele handen op mijn schouders.
"Wacht maar af," zucht een engelen stem. Ik kijk om en zie Bella staan. "Je hoort straks meer dus dan kan ik net zo goed normaal praten," zegt ze glimlachend. Ik keek haar stomverbaasd aan. Ze is niet ziek. Ze is misschien wel nooit ziek geweest! Waarom deed ze alsof?
"Wacht af," herhaalt ze.
Ik kijk naar de bosrand en zie dat Leah verdwenen is. Jake en Seth zijn half verborgen door wat struiken en ik zie ze hun t-shirt uitdoen. Waar zijn ze...O mijn god! Plots staan er twee grote wolven aan de bosrand. En even later komt er een derde bij. Wat is...? Het verhaal!
Ik loop naar Seth...of de wolf die staat op de plek waar hij stond.
"Seth?" De wolf knikt langzaam. Hij is zo groot als een paard. Nu ik er aan denk ik heb altijd gezegd dat ik een paard of een hond wilde en nu heb ik allebei!
"Mag ik op je rug?" vraag ik zonder erbij na te denken. De wolf lacht-of hij doet iets dat erop lijkt-en knikt.
Plots staat er iemand achter me en helpt me op de rug van mijn wolf te zitten. Ik kijk om en zie dat het één van de broers van Edward is.
"Eh, wie ben jij?" vraag ik.
"Emmet, om u te dienen prinses." Ik lach zachtjes als hij een buiging maakt en even later lijkt de grond te daveren onder zijn lach.
"Rijd je me naar het huis Seth?" vraag ik. Als Seth begint te lopen merk ik dat hij op een drafje gaat als een paard. Iedereen moet erom lachen en bij het huis word ik door Jacob van Seth's rug gehaald. Hoe is die zo snel hierheen gekomen? Ow, ja. Wolf...ik zal wel merken wat er allemaal bij dat wolven gedoe kwam kijken.
"Dit is cool!" jubel ik. Bella kijkt me opgelucht aan. Charlie kijkt verwonderd.
"Ze reageert beter dan ik." Ligt dat aan mij of klinkt hij een beetje jaloers?
"Ja, jij viel net niet flauw!" gniffelt Jacob.
"Hij was erg dapper als je het mij vraagt," zegt Bella terwijl ze een arm om Charlie heen slaat. Hij lacht een beetje moeilijk.
"Ik dacht dat je er nu wel overheen was," zegt Bella plagend.
"Het is gewoon door de herinnering aan Jacob in zijn wolf vorm," vertelt Edward haar.
"Ahum, jullie vergeten weer dat ik erbij ben." Moet ik ze daar echt elke keer weer aan herinneren.
"Juist. Kom maar mee naar binnen." Bella wenkt me en loopt voor me uit naar binnen. Als we allemaal zitten schraapt Bella haar keel.
"Wel, je hebt gezien dat er dingen zijn waar mensen geen weet van hebben. En wel, ik ben deel van die verborgen wereld. Of beter wij horen allemaal tot die wereld. Behalve Charlie en Sue."
"Kunnen jullie ook in een dier veranderen?" vraag ik verrast. Cool.
"Nee, dat niet, maar we zijn wel anders. We zijn wat sneller, sterker en nou ja, mooier dan de meeste mensen. Meer mag ik je echt niet vertellen. Het is eigenlijk een geheim." Daar moet ik even over na denken. Ik denk terug aan al die jaren. De excuses voor haar afwezigheid die ik nooit echt heb gelooft, Seth die nooit ouder wordt...ik kijk nog eens aandachtig naar Bella en besef dat mijn vreemde dromen van de afgelopen nachten geen dromen waren. Bella is hier eigenlijk al de hele week.
"Waarom heb je zo lang gewacht voor ik je mocht zien?" Bella kijkt me schuldbewust aan. "Ik was bang dat ik je zou afschrikken," bekent ze. Ik kijk haar lang aan en besef dat dit allemaal net zo moeilijk is voor haar als voor mij. Ik loop op haar af en geef haar een dikke knuffel.
"Ik ben blij dat je hier bent en ik wil heel graag met je mee."
Bella lacht naar me en draait me naar haar familie...onze familie.