5.The sword

“Wat wou Voldemort nu zo graag uit de tempel stelen?”vroeg Sirius terwijl hij mijn richting inkeek. Voorzichtig pakte ik het zwaard dat nog in zijn gevest zat en legde het op tafel. “Een zwaard? Wat moet Voldemort met een zwaard?”vroeg Arthur verbaasd. “Scarlett? Weet je welk zwaard dat is?”vroeg Remus ongelovig. “Nee, moet dat dan?” vroeg ik hem op mijn beurt. “Dit zwaard is volgens de legende gemaakt door goden.”vertelde Remus. “Ze zeggen dat alleen de uitverkorene, die tevens een halfgod moet zijn, het uit de tempel kan halen.”ging hij verder. Dat verklaart waarom de deatheaters het nog niet hadden gepakt. “How, wacht even. Je denkt toch niet dat ik die uitverkorene ben, hé.”vroeg ik. De hele tafel staarde me nu aan. “No way. Ik kan geen halfgod zijn. Onmogelijk gewoon.”ging ik verder. “Scar …”begon Remus, maar voor hij verder kon gaan ging ik met zo’n kracht rechtstaan dat mijn stoel achterover viel. “Nee.”zei ik kil en ik zou kunnen zweren dat iedereen in de kamer kippenvel kreeg door de kilheid in mijn stem. “Haal het zwaard eens uit zijn gevest.”zei Sirius kalm. “Doe het zelf maar.”zei ik waarna ik het zwaard in zijn richting over de tafel schoof. Het enige probleem was dat het zwaard halverwege van koers veranderde. Het schoof weer naar mij toe. “Hoe…”vroeg ik, te verbaasd om mijn zin af te maken. “Je kan het blijven ontkennen, maar je blijft de uitverkorene en tevens een halfgod.”zei Remus. Serieus, nog één keer het woord halfgod of uitverkorene en ik sla hem.