*14

Ik stapte in en gelijk merkte ik dat ik honger had. "Mr. Zanders, is er ook eten in die koelkast?' vroeg ik aan Joey. "ja, kijk maar. En noem me maar gewoon Joey,hoor."zei hij. "Oke'' Ik maakte de koelkast open. Daarin stonden blikjes drinken en voorverpakte broodjes. Ik koos een blikje cola en een broodje met zalmfilet. Terwijl ik aan het eten was, dacht ik weer na over mijn droom. MOest ik het wel aan LOgan vertellen? Ik besloot om wel een nieuwe droom te verzinnen.

De limo stopte voor de ingang van PalmWoods. Ik had 3 broodjes gegeten, ondanks dat ik vanochtend zo veel had gegeten. Ik stapte uit, bedankte Joey en liep de lobby in. Het was er erg rustig. Ik zag dat Camille achter een van de computers zat. Ik liep voorzichtig langs haar, in de hoop dat ze met niet zag, maar helaas... Ze keek me met een nijdige blik aan en siste:"Vuile bitch, ik weetwel dat je het gister heel gezellig hebt gehad met MIJN vriendje." Ik negeerde haar en liep door. Toen ik bij mijn appartement was aangekomen, merkte ik dat ik bijna niks in huis had aan eten. Ik moest boodschappen doen, maar ik wou niet in mijn eentje gaan. Ik liep naar Gabriëla's appartement en klopte aan. Gabriëla deed open. "Heey hoe ging het?" vroeg ze terwijl ze me knuffelde. "Het ging goed, hoor. Sarah is erg aardig en we mogen samen zingen. We hebben zelfs samen trainingen!" "O daar verheug ik me nu al op!" zei ze blij en ze werd helemaal hyper. "Ja ik ook!" zei ik, maar het klonk niet echt blij. "Wat is er?" vroeg Gabriëla bezorgd. "O niks, ben alleen moe, want ik was al vroeg wakker." zei ik snel."Vervelend gedroomd?" gokte ze. "Jep nogal..." "mag ik weten wat?" vroeg ze. Ze keek me met puppy-eyes aan. "Oke, dan" Ik vertelde over mijn droom. "Jeetje..." zei Gabriëla toen ik klaar was met vertellen. "Dat is niet echt leuk. Je moet wel weten, Naoom, dat ik je NOOIT zal uitlachen. Zelfs niet als je zo vals zingt als een kraai, wat je niet gaat doen, natuurlijk." Gabriëla keek me indringend aan. "Tuurlijk weet ik dat."zei ik en ik kneep in haar hand die op mijn arm lag. "En ik zal jou ook nooit uitlachen. Dat zweer ik!" zei ik. En ik trok een plechtig gezicht, waardoor Gabriëla moest lachen. Toen ze uitgelachen was, zei ik:"Ik moet eten kopen, maar ik wil niet alleen de stad in. Wil je mee?" "Tuurlijk, we gaan we met mijn auto." zei ze. Gabriëla's ouders waren rijk en zodra ze 16 was geworden had ze gelijk rijlessen gekregen, en daarna een auto. Ik had mijn rijbewijs wel, maar ik had de lessen zelf betaalt. Gelukkig had ik, nu ik op mezelf woonde, wel geld meegekregen, maar ik zou wel een baantje moeten zoeken als ik rond wou komen. "ja dat moet wel. Ik heb geen auto, weet je nog?" "O, ja"zei ze en ze keek me vol medelijden aan, wat overdreven was. Gabriëla vond het niet echt leuk dat zij rijk was. Ze voelde zich op dat gebied schuildig tegenover mij. "het geeft niet" zei ik gerustellend. "echt niet!"

~OKe weer een hfdstuk. Woensdag komen er nog meer, want dan mag ik heel lang achter de pc(yeah). Owja hij is een beetje kort.~