Chapter 2 || Summerbreak

Acocalys zucht als ik hem de lange teugel geef.‘Goed gedaan jochie.’ Zeg ik terwijl ik hem een paar klopjes op de hals geef. Ondanks dat het al 12 uur in de middag is, de koude ochtendlucht blijft hangen en een klein beetje mist versiert de velden. Een prachtige dag voor een buitenrit. Mijn telefoon zoemt een paar keer in mijn zak. Lichtelijk geiriteerd open ik het scherm en lees het smsje van Stephanie.

Wnnr stad?
lfsSxx

Vertalig: Hoi Rose, wanneer gaan we naar de stad samen? Liefs, Stephanie. Ik tik in dat ik het druk heb, omdat ik naar New York moet en schakel het toestel uit. Ik heb geen zin in een rondje smsen met Stephanie. Na maar 1 sms komen er vijftig, honderd voor terug. Op dit moment heb ik daar dus geen trek in. Ik neem de teugels weer aan en drijf Acocalys in draf. In de verte verschijnt het eerste stalblok van The Royal Valley al. Ik drijf Acocalys na een paar meter aan in galop, wat al snel verranderd in rengalop. Acocalys gaat altijd over in de 'race mode'.
Jack kijkt me vuil aan als ik stappend het erf betreed. Ik neem het niet serieus en glimlach alleen maar. Achter Jack staat een onbekende jongen en een oudere man. De jongen schat ik 17, de man in de 40. Ik zet Acocalys stil en wacht op preek nummer nog wat. Het is maandag ochtend en om half 6 zou onze nieuwe stalknecht komen. Domme ik ben het helemaal vergeten. Goedzo Rose! Langzaam stap ik af en neem de teugels in één hand. ‘Rose, ik wil je voorstellen aan Aiden Laurentis.’ Ik glimlach naar de oudere man achter Jack en stel mezelf voor. ‘Welkom op The Royal Valley, ik ben Rose Hihtaker.’ De man zegt niks terug, inplaats daarvan zet de jongen een stap naar voren. ‘Leuk je te ontmoeten Rose, je klonk veel ouder aan de telefoon.’ Ik kijk de jongen een paar seconden aan. O god, nee. Niet nog zo'n 'scholier'. De jongen steekt zijn hand uit. Achterdochtig neem ik die aan. De jongen is op een irritante manier knap. Bruine ogen, donkerbruine haren en een vlekkeloze huid, behalve een moedervlek op zijn kin. Hij is breed gebouwd en iets groter dan mij. ‘En Rose,’ Jack kijkt nog steeds kwaad. ‘aangezien mevrouw haar afspraken niet na komt, gaat Aiden mee naar New York.’ Ruw trek ik mijn hand terug. ‘Maar-’ ‘Rose.’ Jack' stem is onverbiddelijk. Kwaad pak ik de teugels strakker en neem Acocalys mee terug naar de stallen. Het is dan wel deels mijn schuld. Ik moet het weer persé vergeten, maar ik heb toch ook vakantie? Kan pap dit soort dingen niet regelen dan? Maar om hém inplaats van mij naar New York te nemen, dan is Jack behoorlijk kwaad.
Ik open de boxdeur en laat het paard de stal inlopen. De hengst snuffelt aan mijn arm en zucht. ‘Sorry lieverd, ik kan het natuurlijk niet op jouw afreageren.’ Acocalys zucht weer en wend zijn hoofd af. Langzaam zadel ik het paard af en geef hem wat te eten. Als ik me omdraai zie ik dat Aiden van een afstandje alles zit te bekijken. ‘Moet je niet werken?’ Vraag ik met een neppe glimlach. Aiden kijkt gekwets, maar dat is snel weer verdwenen. ‘Ik moet de kunst toch ergens van afkijken?’ Antwoord hij. Ik rol met mijn ogen en loop naar buiten. Aiden komt al snel naast me lopen. ‘Hé, het spijt me van New York-’ Begint hij. Ik stop abdrupt met lopen en kijk hem fel aan. ‘Dat boeit me niet, Aiden. Het is niet belangrijk.’ Aiden fronst en leunt nonchalant tegen het hekl van de paddock. ‘Oh, het ziet er namelijk naar uit alsof de wereld vergaat.’ Zegt hij sarcastisch. Ik zucht diep en probeer hem gewoon te negeren, maar iets houd me tegen. ‘Als meneer het allemaal zo goed weet, wat denk ik nu dan?’ Aiden glimlacht zijn witte tanden bloot. ‘Dat je me stiekem erg leuk vindt.’ Het is dat ik veel kracht heb om mezelf in te houden, anders was ik onze nieuwe stalknecht aangevlogen. ‘Fout, ik vindt je een klootzak. Nog een prettige dag verder.’