50. Epilogue

Met een lach op mijn gezicht kom ik het huis binnengerend, het is bijna huppelen.
‘Schat!’ Roep ik.
Damons gezicht verschijnt om een hoek van de deur.
‘Ik ben geslaagd!’ Roep ik enthousiast en ik spring in zijn armen. Hij tilt me op en draait en rondje, dan zet hij me weer neer.
‘Gefeliciteerd! Ik wist dat je het kon.’ Hij geeft me een kus op mijn wang.
De laatste maanden was alles weer een beetje op zijn plek gevallen. Het leven leek bijna normaal, en je hoorde mij niet klagen. Ik had me eindelijk kunnen concentreren op school en zo zelfs vervroegd examen kunnen doen samen met Stefan en Elena.
Achter mij komen Stefan en Elena binnen en ook zij hebben een papiertje in hun handen. Ons diploma. Ik ben gelsaagd en niet alleen voor mijn schoolexamen. Ik kan me nu ook eindelijk volledig inhouden rond mensen en ik voel niet eens meer de drang om mensenbloed te drinken.
Ik zucht tevreden en loop vervolgens naar boven om voor de laatste keer mijn schooltas weg te zetten. Damon loopt achter me aan.
Als ik boven kom zijn de gordijnen dicht, maar een zee van kaarsjes en waxinelichtjes verlicht de kamer. Ik loop verder de kamer in en kijk met open mond om me heen.
Ik draai me om en zie Damon.
‘Alice.’ Zegt hij op vertederende toon. ‘In dit jaar ben je zo veranderd. Je hebt dingen doorstaan die elk ander persoon niet aan zou kunnen. Maar nog steeds ben je jezelf gebleven, het meisje van wie ik houd.’ Hij pakt mijn hand en vervolgens zakt hij op één knie.
Als mijn hart nog zou kloppen zou die nu als een gek tekeer gaan.
‘Alice, wil je met me trouwen?’ Hij haalt een doosje met een zilveren ring uit zijn zak. Op de ring zit een mooi diamantje.
Ik kijk diep in zijn ogen en voel alle liefde die ik voor hem heb. Het voelt als een warme stroom die als een bliksemschicht door me heen schiet. En ik weet dat ik niets anders in de wereld meer zou willen dan voor altijd met hem zijn.
‘Tuurlijk wil ik met je trouwen.’ Zeg ik dan, mijn stem klinkt zacht en liefdevol. Precies zoals ik me nu voel. Voorzichtig schuift hij de ring om mijn vinger en dan staat hij op.
Teder strijkt hij een plukje haar uit mijn gezicht en hij laat zijn hand doorglijden naar mijn nek, waar hij hen vervolgens laat rusten. Dan zoent hij me met een liefde die ik nog nooit gevoeld heb.
Ineens voel ik mijn voeten van de grond verdwijnen en lig ik in Damons armen. Gelukzalig kijk ik omhoog, naar zijn prachtige gezicht.
‘Ik hou van je en dat zal ik altijd blijven doen.’