38. Building up an army

Nog steeds een beetje overweldigt door het nieuws kom ik terug in het huis. Damon zit aan de keukentafel met een beker gevuld met bloed in zijn handen. Ik loop naar hem toe en pak de beker. In een keer slik ik de inhoud weg. Met een klap zet ik de beker terug op tafel en ik voel hoe het verse bloed mijn stress een beetje wegneemt.
‘Gestrest?’ Vraagt Damon met een grijns.
Ik ga tegenover hem zitten en kijk hem ernstig aan. ‘Bridget komt terug.’
Hij lacht een beetje spottend. ‘Wat is nou het ergste wat er kan gebeuren.’
Sarcastisch haal ik mijn schouders op. ‘Ach, nou, ik weet niet. Misschien dat Katherine en Bridget samenspannen om een vampierleger bij elkaar te krijgen om Mystic Falls ten onder te brengen.’ Zeg ik nonchalant.
Damon begint te lachen. ‘Je maakt een grapje.’ Dan kijkt hij onderzoekend naar mijn gezicht en zijn lach verdwijnt. ‘Je maakt geen grapje.’
Ik schud mijn hoofd. Damon zucht en rust met zijn hoofd in zijn handen.
‘Wat doen we nu?’
‘Verhuizen?’ Zeg ik met een onschuldig stemmetje.
Hij glimlacht lichtjes. ‘Hoe verleidelijk dat ook klinkt, Katherine zal ons toch weer vinden. Ik wil niet de rest van mijn leven op de vlucht zijn.’
Ik sta resoluut op. ‘Oké dan, let’s build up an army. Dit kunnen we niet alleen.’
Hij kijkt me bezorgd aan. ‘Hoeveel vampiers waren het ook al weer?’
Ik haal mijn schouders op. ‘Ik weet het niet. Dus het wordt lastig om te bepalen hoeveel mensen we nodig zullen hebben.’
‘Op Stefan kunnen we in ieder geval rekenen als we het hem uitleggen.’
‘Bonnie, Saltzman?’
Damon kijkt me vreemd aan. ‘Waarom zouden die ons willen helpen?’
‘Laat dat maar aan mij over, schat.’ En ik geef hem een snelle kus. Dan klap ik in mijn handen. ‘Kom op. Er is werk te doen.’ En vervolgens loop ik het huis uit.