30. You're being watched

Bridget pov.
Een halfuurtje later sta ik in een klein hotel aan de rand van het dorp. Hier kan ik in ieder geval de nacht doorbrengen, wat uitrusten. Morgen kijk ik wel verder wat ik ga doen. Als ik de hotelkamer in loop zit er een kraai bij het raam. Het raam is gesloten dus ik vraag me af hoe hij is binnengekomen. Ik loop naar het raam en zet het open.
‘Hoe kom jij nou weer binnen? Hup! Er uit!’ Ik probeer de kraai weg te jagen. Hij verplaatst geen centimeter, hij knippert niet eens. Hij draait zijn zwarte kopje een beetje schuin en kijkt me onderzoekend aan. Ik krijg er een beetje de rillingen van.
‘Best, blijf maar.’ Ik loop naar de badkamer. Ik hoor gefladder achter me, de vogel gaat op de wasbak zitten. Een rilling trekt over mijn ruggengraat. Ik zwaai met mijn armen.
‘Ksssst… Ga weg!’ De vogel vliegt op en gaat door het raam naar buiten. Ik zucht opgelucht. Morgen ga ik hier weg. Dit dorp is té freaky voor mij. Ik loop terug, de badkamer uit, en ga op het bed liggen. Eerst nog even wat slapen. Op het moment dat ik mijn ogen sluit gaat mijn telefoon. Ik kijk op het scherm, Isis. Ik besluit toch maar op te nemen.
‘Waar ben je?’Is het eerst wat ik hoor zodra ik opneem. ‘De halve stad zoekt naar je!’ zegt ze bezorgd.
‘Laat ze lekker zoeken.’ Zeg ik vlak. ‘Ik kom toch niet meer terug.’
‘Waar ben je?’ Vraagt ze weer.
‘Beloof je dat je het niet verder vertelt?’
‘Ik beloof het.’
‘Mystic Falls.’
Even is het stil. ‘Ben je gek?’ Vraagt ze dan geschrokken. ‘Daar zijn de laatste paar weken al vijf doden gevonden. En één zwaar gewonde.’
‘Het gaat prima met me.’ Lieg ik. Ik wil niet dat ze zich zorgen maakt. ‘Er zal me niet gebeuren.’
‘Weet je dat degene die dat zegt, altijd de eerste is die doodgaat in horrorfilms?’
Ik lach. ‘Rustig, ik ga morgen hier weg. Ik bel je nog wel denk ik. Ik ga nu eerst slapen.’
‘Je moet hem niet zo veel controle over je geven.’ Zegt ze dan ineens.
Ik voel de tranen weer opwellen in mijn ogen. ‘Ik weet het. Ik ga nu slapen oké?’
‘Oké, doei!’
Ik hang op en slik de brok in mijn keel weg. Dan laat ik me weer achterover op mijn bed vallen. Morgen moet ik het doen. Anders komt de halve stad hierheen. Ik weet dat Isis waarschijnlijk haar mond niet kan houden als iemand het aan haar vraagt. Ik mag hier dan niet meer zijn.