11. First day at school

Ik loop de trap af. Het is vandaag maandag. Ik moet bijna naar school. Ik bekijk mezelf in de spiegel in de hal.
‘Oee, you look hot.’ grapt Damon
Ik gooi mijn haar naar achter. ‘I know.’ lach ik. ‘Wish me good luck!’ zeg ik nog en dan loop ik de deur uit.
Ik stap bij Stefan in de auto.
Hij kijkt me aan. ‘Weet je zeker dat je dit wilt?’
Ik knik. ‘Ik weet het zeker. Ik ga niet de hele dag thuis zitten.’
Stefan start de auto en de motor brult als hij gas geeft. Ik grijp me vast aan mijn stoel.
‘Gaat het?’ vraagt hij.
‘Prima.’ piep ik.
De rit lijkt uren te duren en ik vind het doodeng. Elke keer als er een auto voorbij komt krimp ik in elkaar, bang dat hij ons gaat raken.
Eindelijk staan we stil. Ik weet niet hoe snel ik uit de auto moet komen. Ik gooi het portier dicht en leun tegen de auto. Eindelijk kan ik weer rustig ademhalen.
Stefan komt voor me staan. ‘Je went er wel aan.’ zegt hij bemoedigend.
Ik glimlach zwakjes. Dan loop ik achter hem aan de school in.
We lopen een kamer in. Er zit een vrouw achter een bureau met een ding er op, waarvan Damon had verteld dat het een computer is.
‘Ga zitten.’ zegt ze. Ik ga zitten. ‘Wat is je naam?’
‘Alice Jenkins, mevrouw.’
‘Ah, ja. Meneer Salvatore had alle papieren al klaar gemaakt.’ zegt ze. Ik kijk over mijn schouder naar Stefan.
‘Jij woont bij hem en zijn broer? Begrijp ik dat goed?’ ze kijkt me een beetje verbaasd aan.
‘Ja dat klopt.’ zeg ik. Heb je daar problemen mee? Wil ik zeggen, maar ik hou me in.
‘Oké,’ zegt de vrouw. ‘Dan is alles geregeld. Dit is je rooster, je boeken en de sleutel van je kluisje.’ Ze tilt een grote stapel op haar bureau.
‘Dankuwel.’ zeg ik beleefd. Dan pak ik de boeken en loop achter Stefan aan naar de gang.
Stefan kijkt op mijn rooster. ‘Mooi, je hebt geschiedenis gekozen. Het is jammer dat je niet bij mij in de klas zit, je hebt geen idee wat er de afglopen honderd jaar is gebeurt. Je was er niet bij.’
‘Alle andere kinderen ook niet.’ merk ik op.
‘Waar, maar zij hebben al een aantal geschiedenislessen gehad over de laatste jaren.’ zegt hij serieus.
‘Ja, meneer.’ Ik rol met mijn ogen.