9. A whole new world

Een paar uur later loop ik over straat. Damon liet me eerst de geschiedenis van de laatste 145 jaar weten. Dingen over auto’s, computers, over dat vrouwen nu veel meer mogen en dat de brand waarin alle vampiers zijn “verbrand” is benoemt tot een burgeroorlog.
Ik kijk zo eens om me heen. Ik vind deze eeuw nu al beter al is het alleen al om de kledingstijl. Geen corsetten, lange rokken en lastige strikken en lintjes overal.
Ik heb nog steeds honger. Ik heb mijn handen in mijn zakken en loop langzaam door het park opzoek naar iets te eten. Het idee staat me nog steeds tegen, maar Damon heeft me uitgelegd dat het nou eenmaal niet anders kan. Ik geloof hem meteen. Ik heb echt het gevoel dat ik hem kan vertrouwen. Hij heeft dan misschien toen mijn hart wel gebroken, maar hij is de enige persoon die ik ken.
Op het moment dat ik het denk zie ik Stefan lopen. Die leeft dus ook nog. Ik kijk naar het grote gebouw waar hij uit komt. Mystic Falls Highschool.
Ik loop naar hem toe. ‘Long time, no see.’
Hij kijkt me geschrokken aan. ‘Alice, wat doe je hier? Ik had tegen Damon gezegt dat hij je in het huis moest houden.’
‘Het grappige is, dat Damon niet zo heel gek veel over mijn leven te vertellen heeft.’ zeg ik terwijl ik mijn wenkbrauw op trek.
Hij zucht. ‘Nog altijd even eigenwijs.’
‘Goed hè?’ Ik grijns.
Dan kijkt hij wat ernstiger. ‘Hoe was het met hem?’
‘Wie, Damon? Gewoon, goed. Niets aan de hand. Waarom?’
‘Niets laat maar.’ Hij kijkt om naar een auto die voorbij rijd. ‘Misschien moeten we maar naar huis gaan.’
‘Damon heeft me al een hele geschiedenisles gegeven. Ik schrik heus niet van een auto.’ Ik kijk naar het veld, waar zich steeds meer leerlingen verzamelen. ‘Wat een gezellige boel hier.’ merk ik op. ‘Misschien ga ik ook wel weer naar school.’ lach ik.
Dan komt er een meisje aangelopen. Mijn ogen schieten van het meisje naar Stefan en dan weer naar het meisje. ‘Is dat?’ zegt ik terwijl ik weer naar Stefan kijk.
‘Nee, dat is Elena, mij vriendin.’
‘Jij bent serieus niet helemaal goed.’ zeg ik zacht. Maar voor hij iets terug kan zeggen staat het meisje naast ons. Ze kijkt mij vlug aan.
‘Hoe is het met Damon?’ vraagt ze dan aan Stefan.
‘Prima.’ ben ik Stefan voor. ‘Ik ben Alice.’ zeg ik terwijl ik lief lach.
‘Oh, Alice. Ik had je helemaal niet herkent. Je zag er zo anders uit toen Damon je uit die tombe haalde.’
‘Ja dat krijg je als je 145 jaar niet beweegt en eet.’ lach ik. ‘Nou als jullie het niet erg vinden. Ik ga shoppen. Ik heb alleen nog dit en mijn middeleeuwse jurk.’ bij het woord middeleeuws rol ik met mijn ogen. Dan loop ik weg, richting het centrum.