Waar zijn we?

Ik werd wakker, en zag bijna niks. Het was erg donker, maar ik kon mijn handen niet los krijgen. Ze zaten achter mijn rug gebonden, ik wiebelde heen en weer tot ik geluid hoorde. De deur werd open gegooid en er kwamen mensen binnen, ze ondersteunde Andrea. Andrea was slap en had wonden over haar armen. Ik ging nog wat naar achteren, maar ze zagen dat mijn ogen open waren. Ze liepen naar me toe en grepen me, ik worstelde en worstelde maar ik kreeg me niet los uit hun greep.
‘Aaaaaaah’ riep ik toen ik over iemand viel, het bleek Mike te zijn. Hij greep mijn enkel en trok me terug, maar de mannen waren te sterk en trok me uit zijn handen. Ze sleepte me naar buiten , en ik kon me niet los krijgen. En ze sleepte me naar een kantoor, nou ja een ruim. Daar sleepte ze me naar een stoel, daar maakte ze mijn handen los van mijn rug. En ik worstelde, maar ze waren erg sterk en bonden mijn armen vast aan de stoel. En ze liepen een stukje naar achteren, daar bleven ze staan. Tot dat er iemand binnen kwam, ik kon niet naar achteren kijken want ik zat vast. Dus ik zag niet wat er achter me gebeurde, maar ik hoorde gelukkig wel de voetstappen. Dus ik zag al snel iemand langs mij lopen, hij ging voor mij zitten. Het was een man met een grijze baard, middellang, en hij had maar een oog. Hij zag er erg gruwelijk uit, en angstaanjagend. Hij keek mij in de ogen en ik kon niet wegkijken, hij was hypnotiserend.
‘En hoe heet jij’? vroeg hij
‘Gaat je niks aan’ zei ik
‘Niet zo gemeen’ zei hij, en hij knipoogde naar de mannen achter me. Een sloeg met de platte kant van het mes tegen mijn schouder. Hij kwam er schuin in en er zat een snee in mijn schouder.
‘Au’ riep ik
‘En’? vroeg hij
‘Mijn naam is Sara’ zei ik
‘En wat doe je voor werk’ vroeg hij
‘Ik maak kleren’ zei ik
‘En wat vind je ervan wat ik met jou vriendin heb gedaan’ vroeg hij, ‘nou ja mijn mannen’
‘Wat’! riep ik, en ik balde mijn handen tot vuisten.
‘Ja inderdaad’ zei hij, ‘En ik heb geprobeerd haar ketting af te pakken’
‘Jij….jij’ tierde ik,’Hoe kun je’! ‘Dat was een geschenk van haar overleden moeder’
‘Heeft ze me vertelt’ zei hij
‘Schurk’ zei ik, ‘boef’
‘En nu wil ik de jouwe ook’ zei hij
‘Krijg je niet’ zei ik, maar hij gebaarde naar zijn mannen. Ik hoorden hun voetstappen en ze pakte de ketting vast, en ik schudde hard met mijn hoofd. Maar ze plantte hun messen op mijn slot, maar konden hem niet open krijgen. Ik wist dat alleen ik hem open kon krijgen, maar dat mocht ik niemand vertellen. Dus bleef ik stil, en probeerde ik geen kik te geven.
‘Jij weet hoe je hem open kunt krijgen’ zei hij, ik bleef stil en gaf geen kik.’We kunnen ook gewoon je een paar sneden geven ?’
‘Nee hoor dat hoeft niet’ zei ik, ‘net zo als ik wil dat jij mijn vrienden laat gaan’
‘Jullie kunnen gaan als jullie de kettingen geven’ zei hij
‘Wat ga je met ze doen’ vroeg ik
‘Er is een eiland, op dat eiland is een schat’ begon hij, ‘die schat zit in een kist en om die kist te openen heb je spullen nodig’. ‘Ik heb al een tijdje ontdekt wat die spullen zijn en ik zal je vertellen welke spullen je nodig hebt’. ‘Je hebt drie kettingen nodig, in die kettingen zitten stenen’. ‘Een rode, een blauwe en een gele, en dan nog een ding’. ‘Je hebt bloed nodig van de grootste diamant van de reis’. ‘Dat is het enige waar we nog achter moeten komen’
‘En waarom heb je ons dan nodig’ vroeg ik
‘Voor het bloed’ zei hij, ‘we nemen bij jullie allemaal bloed af’
‘Bleh’ zei ik
‘Ik ben klaar met jou als jij niks meer te zeggen hebt’ zei hij
‘Oke’ zei ik
En de mannen kwamen naar me toe en grepen mijn armen stevig beet, ik snapte niet wat ze gingen doen. Maar ik probeerde me toch los te rukken, maar ze waren nog steeds te sterk. En toen zag die man van achter het bureau vandaan komen met een mes in zijn handen. Ik begon nog harder te spartelen, maar hij kwam steeds dichter bij me. De man die mijn rechter arm vast hield legde hem nu op de leuning, en de man zetten het mes op mijn arm. Ik schreeuwde het uit van de pijn, en toen ik weer keek zag ik een drie tand in mijn arm. Ik wist wat dat betekende, want die stond op de vlag. Ik had hem gezien, het kleine stukje dat ik op dek was geweest. Ze sleurde me weer overeind en maakte mijn handen weer vast achter mijn rug, en brachten me weg. Ze gooiden me weer de kooi in, bij wijze van spreken. Ik kwam achter Mike terecht, en hij omhelsde me. Ik voelde iets warms van hem vandaan komen, ik keek hem aan door iets naar achteren te leunen. Maar toen werd hij mee genomen.


Ik werd meegenomen door de twee mensen die Sara en Andrea ook hadden meegenomen, ik werd bang. Ik had gezien hoe Andrea terug kwam, ze had een drie tand in haar arm. Ik wist nu al dat ik er ook een kreeg, de mannen die mij droegen hadden gescheurde kleren aan en geen schoenen. Ik werd bang van wat er voor me stond. Ik was maar een paar seconden in de buiten lucht voor ik in een kantoortje werd gegooid, en ze me op de stoel vastbonden. Ik wachtte rustig en al snel kwam er een man het kantoortje in lopen, hij was best eng. Hij ging achter het bureau zitten, en zetten zijn ellebogen op de tafel.
‘Zo’ zei hij, ‘en wat is jou naam’?
‘Gaat je niks aan’ zei ik, maar mijn stem beefde.
‘Mannen’ zei hij, en de mannen achter mij gingen naar voren en zette het mes in mijn arm.
‘Aaaaaaah’ riep ik, en de tranen stroomde over mijn wangen,’mijn naam is Mike’
‘Oh hallo Mike’ zei hij, ‘mag ik die ketting van jou’
‘Nee’ zei ik, ‘die is van mij’
‘Probeer maar’ zei hij, en de mannen kwamen naar mij toe en probeerde mijn ketting af te krijgen. Maar het lukte niet, en ik wist wat je er voor moest doen.
‘Kapitein’ zei een van de mannen, ‘volgens mij vind hij dat ene meisje leuk’
‘Haal haar’ zei hij
En al snel hoorde ik voetstappen weggaan, maar te snel kwamen ze ook weer terug.
‘Hier is ze’ zei een van de mannen, en ik draaide mijn hoofd om. Daar stond ze, Sara.