Meet en Greet

Na het concert doet Gustav nog even zijn ding en springen Max en Shawn van hin stoel. 'Papapaaaaaaaaaa!!!' gillen ze luid door de gangen heen. 'Jongens, alsjeblieft!' zeg ik zuchtend en loop ze vermoeid achterna. Bill komt net de douche uit en heeft iets simpels aangetrokken. 'Meet en greet.' zegt Max bedenkelijk. Tom zit bij Fien die haar ogen net opent. 'Sorry dat ik niet kwam kijken liefje.' zegt ze schuldig. 'Ach, er komen nog meer optredens!' zegt hij lachend en gaat over haar buik heen. 'Blijven jullie hier?' vraagt David dan aan Max en Shawn. Ze knikken hevig.


'Moet je dat nog vragen?' lacht Bill en ze geven David een high five. 'Oke, er zijn 4 dames.' zegt hij dan en loopt de gang op. Max gaat op mijn schoot zitten en tuurt over mijn schouder naar de tweeling. 'Ze slapen nog steeds.' verklaart hij en zoent mijn wang dan. 'Gedraag je een beetje hé, straks.' zeg ik dan. 'Altijd,' Bill grinnikt en neemt zijn pet af. 'Papa!! Ik trek je piercings toch ook niet uit!' gromt hij ontzet en rent achter hem.

De meisjes komen binnen en Bill zit nog steeds met Max op de hielen. 'Max, wat ben je sloom!' zegt hij plagend. 'Ik ga gillen als je hem niet teruggeeft!' zegt hij beslist en ziet plots de meisjes staan die hem vertederd aankijken. 'Dames.' Met een grijns van oor tot oor is hij zijn pet allang vergeten en mompel ik een schietgebedje. 'Oh wat is hij charmant!' giechelt er eentje als hij ze gaat zoenen op hun hand. Shawn is meteen ook van de partij en gaat zich gretig voorstellen. 'Shawn Kaulitz,opvolger van Tom Kaulitz, is het niet Tom?' hij richt zich tot Tom die hem fronsend aankijkt. 'Het is nog altijd papa voor jou.' mokt hij enkel. Shawn maakt zo'n typische Tom beweging met zijn wenkbrauwen waardoor de meisjes giechelen.

'Dat is mijn taak zoon, ga maar spelen met Max!' beveelt hij meteen jaloers. 'Spelbreker.' gromt hij hem toe. 'Shawn!' zegt hij streng. 'Oke, oke, het is al goed!' zegt hij oogrollend en Tom schud zijn hoofd. 'Waar heb ik dit aan verdiend?' mompelt hij. 'Wat zijn jullie mooie meisjes!' zegt Max plots en knipoogt.

'Oke, genoeg playboy!' zeg ik en probeer hem mee te trekken. 'Ach Blake, hij is echt zo schattig!' zegt er eentje en knielt neer. 'Omdat jullie zo lief zijn, krijgen jullie een kusje.' zegt ze vrolijk. De oogjes van de jongens stralen en Bill zucht. 'Hoe doen ze dat toch? Ik krijg niet altijd kusjes hoor!' gromt Bill. 'Zou je dat willen dan?' vraag ik streng. Meteen zet hij een engelengezichtje op. 'Natuurlijk niet, lieverd!' Ik grinnik en neem dan de jongens weer bij mij.

De meisjes beginnen vragen te stellen en gelukkig zit er niet zo'n leeghoofdje in, die ze probeert te versieren. Max zit geboeid te luisteren op mijn schoot, maar hij blijft braafjes. Er worden handtekeningen uitgedeeld en meteen is Max ook al van de partij. Hij trekt de stift uit Bill's hand, maar Bill neemt hem terug. 'Ik was nog niet klaar weetje!' werpt hij tegen. 'Komop..gaat dat niet sneller?' mokt Max ongeduldig waarbij Bill grijnst. 'Met je grote mond ook!' en geeft hem een tik tegen zijn pet. 'Die heb ik van mama, soms moet je die hebben.' De meisjes lachen als Bill hem verontwaardigd aankijkt. Uiteindelijk kan hij ook een krabbeltje zetten, waar duidelijk Max in te lezen valt trouwens. 'Wat een coole handtekening joh!' grapt Bill. Het is namelijk gewoon zijn naam in drukletters en een krulletje erdoor, en als afwerking nog 2 puntjes eronder. 'Die van jou is lelijk, wat staat daar eigenlijk? Hij kan evengoed van een zwerver zijn.' Bill staat op en Max weet wel hoe laat het nu is.


Gillend rent hij langs de tafels en gretig begint een blond meisje dit te filmen. Bill kan hem grijpen en tilt hem boven zijn hoofd. Waarna hij hem begint te kietelen. 'Sorryy hahahahahaaaa sstohhooopp!' roept hij uit en probeert liefkozend Bill's wang te strelen, opdat hij medelijden zou krijgen. 'Sorry papa, je bent de beste en de liefste.' zegt Bill arrogant. Max kijkt hem droogjes aan. 'Als je het niet zegt, kietel ik je weer!' dreigt hij. 'Oke, sorry papa, mama is de beste en de liefste.' grapt hij en rent weg. 'Dat..dat doet pijn aan mijn hart.' zegt Bill volledig aangedaan. Deze meisjes hebben weer een gebeurtenis die ze niet snel zullen vergeten. Tom kijkt hem raar aan.


'Doet het pijn?' vraagt Max zielig. 'Ja, best wel.' gaat Bill door en grijpt naar zijn hart. 'Ach, idioot!' lacht Max en duwd hem. 'Een beetje medelijden zit er niet in zeker?' brengt hij arrogant uit. 'Met jou, nooit!' lacht hij. 'Wel het is goed, goed dat ik dat weet!' Max grijnst en gaat dan toch aan Bill's benen hangen. 'Grapje natuurlijk!' zegt hij met een gek stemmetje. Ik schud lachend mijn hoofd en Tom lijkt het ook wel grappig te vinden. Nu het weer vrede is tussen Bill en Max, wordt het tijd om de meet en greet af te ronden. 'Kom, gerust nog eens langs.' roept Shawn uitbundig terwijl hij ze uitzwaait. 'Wat zeg je nou weer?' zegt Tom en trekt hem binnen. 'Dat is toch beleefd.' mokt hij. 'Ahh, hij heeft tenminste manieren.' lacht Fien en knuffelt hem. 'En bedankt, van je vrouw moet je het hebben.'
Even later kruipen we allemaal weer de bus in, en vallen de jongens uitgeput in de zetel. Het is pas 10 uur 30, maar na zo'n optreden hebben ze wel rust nodig.


'Morgen een interview.' zucht georg en wrijft in zijn slapen. 'Hoe laat eigenlijk?' vraagt Fien. '10 uur.' en Tom geeuwt uitgebreid. 'Wel, ga slapen jullie, de kinderen moeten er toch in.' zegt Stephanie beslist. 'Lukt dat met die tweeling?' vraagt Bill uitgeput. Ik geef hem een kusje en knik. 'Dat lukt me wel, ga nou maar slapen.' en hij drukt een lief kusje op hun voorhoofdjes. 'Droom over mij schatjes.' zegt hij lacherig. 'Papa, ze willen echt geen nachtmerrie's hoor!'

De band begint te lachen en Bill kijkt hem beledigd aan. 'Jij krijgt geen nachtzoentje, hopelijk droom je over monsters met drie koppen die je helemaal openbr..' Ik leg een hand op zijn mond als ik Max geschrokken gezichtje zie. 'Bill!' zeg ik streng. 'Wat?' vraagt hij gesmoord. 'Bestaan monsters echt?' piept Max bang. 'Ach welnee, je vader verdiend een schop onder zijn kont!' grom ik en hij rolt zijn ogen. 'Goedenacht, jij ook zoon.' grijnst hij en verlaat de kamer schaterlachend. 'Je bent niet lief!' merkt Max pist op. 'Zo ben ik gewoon.' roept hij vanuit het kleine gangetje.


Dankje voor de reacties allemaal xxxxx