Niks ,hoor.

Snel haal ik zijn hand van mijn schouder en draai me naar hem om.
"Gaat het Mia ?"vraagt Raito en kijkt me vragend aan ,maar ik had geen oog voor hem ik heb alleen oog voor Sententia. Ze staat daar maar me onbewegelijk en angstig aan te staren. Raito gaat iets naar rechts en hangt nu recht voor me gezicht.
"Wat is er Mia ?"vraagt hij en legt zijn hand op mijn schouder.
"Niks."zeg ik vlug en schud zijn hand van mijn schouder af.
"Oké."zegt Raito ,terwijl ik weer verder loop en net achter tante Margreet blijf.
We lopen steeds verder de stad uit en op een gegeven moment houdt de straat op. Margreet stopt en ik kijk op. Raito komt met Setentia aan zijn zij naast ons staan.
"Eh volgens mij zijn we verkeerd gelopen."zegt tante Margreet en giegelt even.
"Maham."roept Sententia boos en Raito kijkt me even aan. Hij lacht flauwtjes en ik moet me in houden niet naar hem te glimlachen. Hij is zó schattig en ik wil hem niet kwetsen ,maar als mij visioen klopt kan ik hem beter niet vertrouwen.
"Mam ,ons huis is gewoon hier."roept Sententia en wijst naar het laatste huis in de straat vol met rijtjeshuisen.
"Oh ja ,natuurlijk."zegt ze en loopt naar het rijtjeshuis. Vlug hobbelt ze naar binnen en Snetentia volgt haar op de voet ,maar Raito blijft staan. Ik kijk naar de straat die plots stopt en plaats maakt voor een weiland ,ik kijk naar het felgroene gras en naar de boom die midden op het weiland staat. In de boom is een boomhut gebouwd. Dat hebben waarschijnlijk de buurtkinderen gemaakt. Plots pakt Raito mijn hand vast en sleurt voor dat ik het door heb het grasveld over.
"Laat me los."roep ik boos en trek me hand los. Hij kijkt me verbaast aan.
"Ik weet niet wat je van plan bent ,maar niemand vertrouwt je."glipt er tussen me lippen door voordat ik erg in heb.
"Dat je het weet ,maar Margreet heeft me uitgenodigt om bij haar langs te komen en het boeit me helemaal niks van wat je over mij denkt. Maar ik wil dat je een ding weet..."roept hij en hij schuift het leren zwarte bandje dat om zijn plos heeft omhoog en er wordt een tatoe zichtbaar ,maar voordat ik de tatoe goed kan zien komt er iemand naar ons toe geholt en schuift Raito het leren bandje weer terug op zijn plaats.
"Raito ,ik ben er achter !"schreeuwt degene die eraan komt hollen ,maar ik kan degene niet goed zien omdat de zon in mijn ogen schijnt.
"Sorry ik moet gaan."zegt Raito en legt de klemtoon op moet. Ik kijk naar hem en voordat ik nog iets kan zeggen rent hij naar de persoon. Degene stopt met rennen en rent samen met Raito weer terug de stad in. Ik zucht en laat me in het gras vallen. Verveelt begin ik de roze en orange wolken te tellen. Plots wanneer ik de eenentwintigste wolk aan wijs zie ik iets naar beneden vallen. Ik spring overeind en ren naar het vallende voorwerp ,maar hoe dichter het voorwerp bij de grond komt hoe verder hij lijkt. Uitgeput steun ik op mijn benen en stop met rennen. Ik zie hoe het voorwerp in het bos valt.
"Mia !Kom je eten ?"hoor ik Sententia roepen. Ik draai me om en loop terug naar de straat. Sententia pakt blij mijn hand vast en loopt samen met mij het huis binnen.