Hoofdstuk 5-bijna betrapt

"Kom",zei Harry:"Anders missen we
de koetsen nog."
Ik had niet gemerkt dat we waren
blijven staan,ik zag nog een koets
staan.
"Er staat er nog een."antwoorde ik.
We liepen snel naar de koets en ik schrok.
De koetsen werden getrokken door grote
zwarte wezens die wat op paarden leken.
"W-Wat zijn dat,Harry?",ik bibberde
van de angst.
"Wees maar niet bang,ze doen je niks,
zolang jij ze ook niks doet.",zei hij lief:
Het zijn Terzielers je ziet ze alleen als je
de dood hebt gezien,wie heb je zien sterven?"
"N-N-Niemand hoor",hij kwam veel te dicht
bij de waarheid,het was veel te gemakkelijk
om mezelf te zijn bij hem.
"Sorry Mara,maar dat is onmogelijk,heb
je wat te verbergen?Toen ik je vroeg
naar je moeder deed je ook al zo vreemd?"