#12 Het monster in het bos 2

Darcella

Ik rende het kasteel uit. Ik was bijna bij het verboden bos. Ik stopte met rennen en keek Silver aan. Ik keek weer richting het bos, en liep toen zelfverzekerd het bos in. Ik liep steeds dieper en zag zilverachtig spul op de grond liggen. 'Eenhoorn bloed' zei ik zacht. Er ging een rilling door mijn lichaam bij de gedachte dat iemand zulke mooie dieren verwond op zijn bloed te drinken. Walgelijk vond ik het. Ik liep door en zag hondensporen in het modder zitten. Daarnaast zaten schoensporen. 'Waren ze met een hond?' Vroeg ik aan Silver. 'Ja' siste ze terug. Ik volgede sporen en begon te rennen. Ik zag ineens Draco met iets dat een lange sluier had. Ze liep naar Draco, en hij schreeuwde heel hard, 'Detentio!' Schreeuwde ik en uit mijn toverstok verschenen touwen die het iets met een sluier vastbond. Ik keek goed en zag dat het een vrouw met een uitgemergeld groenachtig gezicht was. Ze wou gaan schreeuwen maar ik zei snel 'Paralitis!' Ze bewoog niet meer, omdat ze verlamt was. Ik keek weer naar Draco en hij was tegen de boom gekropen en keek angstig naar mij. Ik mompelde 'Lumos' en de punt van mijn toverstok begon te gloeien. Toen Draco mijn gezicht zag haalde hij opgelucht adem. Toen kwamen Hermelien, de jongen met rood haar en Hagrid. 'Wat mot dat?' Vroeg Hagrid. 'Waarom schreeuwde je zo Malfidus?' Vroeg Hagrid. 'Omdat daar een feeks ik, maar Potter is alleen met een monster met een zwarte mantel. Hermelien en de jongen met rood haar keken elkaar geschrokken aan. 'Kom Ron, we moeten naar Harry' zei Hermelien en ze rende achter Draco aan, met Ron op haar hielen. Hagrid liep met grote passen achter ons aan en ik hield me op de achtergrond. Toen we bij Harry waren, zagen we dat het monster weg was. In plaats daarvan was er een centaur bij Harry. Harry legde uit dat hij hem gerend heeft en wees toen naar de eenhoorn die daar lag met een plasje zilverachtig spul, zijn bloed. 'I-is het dood?' Vroeg ik. 'Darcella?' Vroeg Harry
Ik knikte en keek toen vragend naar Harry.
Hagrid liep naar de eenhoorn en boog zich voorover.
'Ja, het beesie is dood' zei hij triest. Ik keek met een verdrietig gezicht naar de eenhoorn.

Draco

We waren uit het verboden bos en Darcella en ik liepen naar de leerlingenkamer. Gelukkig zat er niemand en hoefde ik geen vervelende vragen te beantwoorden. 'Truste' zei Darcella en ze liep naar de deur van de meisjes slaapzaal. 'Wacht' zei ik, al wist ik niet waarom. Ze draaide zich om. 'Waarom ging je naar het verboden bos?'
'Nou, iemand heeft me gezegt dat ze een monster in het bos was die eenhoorn bloed drinkt' zei ze. 'En ik hoorde van Blaise dat je achter me aan liep, en iemand zei dat ze jou, Harry, Hermelien, Ron en Hagrid het verboden bos in zag gaan. Ik keek haar verward aan. 'Wie was die 'iemand' dan?' Vroeg ik. 'Ken je niet' zei ze en ze draaide zich om. 'Wacht' zei ik weer. Ze draaide zich weer om. 'B-bedankt dat je me gered hebt' zei ik. Ze glimlachte en draaide zich toen weer om en liep de deur in. Ik liet me op de bank vallen en dacht na. "Waarom ging ze voor mij naar het bos?" Na zo een uur gezeten te hebben liep ik naar de jongensslaapzaal.