Hoofdstuk 6

7 maart 2011, stukje 7
Ik strompelde mijn rolstoel in met een lachend, chagrijnig gezicht. Ik was niet blij.. Maar als ik me niet aan mijn motto zou houden.. Ik pakte een boekje uit de kast, wat vroeger mijn dagboek was geweest. Ik schreef er vaak herinneringen in. 'O, wat spannend!' zei ik tussen mijn tanden door en ging naar de kamer. 'Goedemorgen Hank... HANK?!' riep ik verdrietig en keek naar de kom, Hank lag daar, op zijn zij zonder beweging. Ik glimlachte verdrietig naar Hank de goudvis en zuchtte. Ik pakte een doosje uit de la en deed Hank erin met het schepnetje. Ik deed het doosje dicht en groef een klein gat in de grond. 'Dag Hank, je was mijn beste vissen vriend.' zuchtte ik en was 1 minuut stil.

Ik zat in mijn rolstoel in de dierenwinkel tegenover het huis. Aandachtig bestudeerde ik een paar goudvissen in een aquarium. 'Eh.' zei ik tegen de dierenwinkel mevrouw die naast me stond. 'Doe deze maar.' zei ik en wees naar een vis. De vrouw ging met haar netje in het aquarium en pakte een vis. 'Nee nee!' riep ik. De vrouw tilde haar wenkbrauw op en pakte een andere. 'Nee.' zei ik en schudde mijn hoofd. De vrouw zuchtte en pakte die ernaast. 'Ja!' riep ik. 'Die, ja!' de vrouw keek me geïrriteerd aan en deed de vis in een zakje.