Hoofdstuk 1

Stukje 1.
Met een brede grijns zat ik op mijn stoel. Ik las de telegraaf toen ik plots de bel hoorde. Met mijn big smile stond ik op en liep naar de deur. Ik deed de deur open. 'Delilah en Marte, kindjes! Kom erin.' zei ik vrolijk en ze liepen naar binnen. 'Hoi oma.' zeiden ze en glimlachten naar me. Ik ging weer in mijn stoel zitten. 'Laten we My name is.. kijken, waar jij aan mee doet.' zei ik. 'Oma...' Delilah wilde protesteren maar ik had de televisie al aangedaan. Delilah zuchtte en Marte kreeg een brede grijns op haar gezicht. 'My name is.. Adele.' hoorde ik Delilah op de televisie zeggen. Delilah begon te zingen maar na een paar seconden hielt het al op, ze was de tekst kwijt! Even later kwam ze beschaamd het podium af, en ik zag mezelf lachen. Natuurlijk moest ik lachen! Dat was mijn motto, en het belangrijke was.. Ik moest gewoon lachen op tv! Als ik dat niet deed zou ik mezelf iets aandoen! Marte keek met een grote grijns naar de tv en Delilah met een chagrijnig gezicht. 'Delilah, wat heb ik je geleerd?' zei ik. Delilah zuchtte en mompelde: 'Altijd blijven lachen.' en zette toen een neppe glimlach op.