~001~ Deatheaters meeting

Daar stond ik dan. Voor het huis waar mijn ergste vijanden woonden inclusief mijn nieuwe oma. "Sta daar niet zo dom te staren en kom mee," waren de eerste woorden die Bellatrix tegen me sprak. Het liefst wilde ik zo hard mogenlijk wegrennen en nooit meer terug komen. Maar iets in mij - en ik weet zeker dat dat niet de gedachten van Voldemort waren - zei dat ik dat beter niet kon doen. Aangezien ik dan een woedende menigte Deatheaters over me heen zou krijgen. Dus Liep ik mee als een mak hondje, en bad dat ik de ochtend zou halen.

Na het passeren van drie gangen, zeven deuren, een aantal eetkamers en een volledig lege kamer, liepen we in een smal gangetje. Er waren maar twee deuren; eentje direct aan je linker hand en een helemaal aan de andere kant van de gang. Aan de wanden hingen schilderijen die allemaal zo stoffig waren dat je niet meer kon zien wat er werkelijk op stond. Doordat ik zo in gedachten verzonken was merkte ik niet dat Bellatrix ineens stilstond. Ik botste tegen haar op waarbij Hedwig een enorm gekrijs liet horen. Snel probeerde ik haar te kalmeren, wat gelukkig snel lukte. "Die deur door, de trap op, ga naar rechts en neem de eerste deur links," zei Bellatrix en ze wees op de deur aan de andere kant van de gang. "Je deelt je kamer met Draco." Ik vloekte in mezelf, dat kan er ook nog eens bij een kamer delen met hem. Maar voor ik kom protesteren verdween Bellatrix in de andere deur.

Eenmaal in de kamer van mij en Malfoy was het al snel duidelijk welk gedeelte van de kamer van Malfoy was en welk van mij. ten eerste was alles aan Malfoy's kant groen met zilver op het houten tweepersoonshemelbed na. en ten tweede was zijn gedeelte (wat natuurlijk veel groter was) helemaal schoongemaakt. terwijl het aan mijn kant leek alsof er een stofzuiger was ontploft. Ik voelde mezelf gelijk iemand in zo'n stoffig schilderij beneden in de gang. Nadat ik op mijn oude krakkemikkerige eenpersoonsbed was gaan zitten, merkte ik ook dat Malfoy niet erg gul was geweest qua meubels betreft. Ik had alleen maar een bed en een nachtkastje. Ik schoof mijn hutkoffer onder het bed en zette Hedwigs kooi op het nachtkastje. Veel meer viel er niet te doen. Nadat ik Hedwig even liefkozend had geaaid, besefte ik dat Malfoy er niet was. Ik besloot hem te gaan zoeken. Hij was de enige andere die nog geen Avada Kedavra kon gebruiken, en alles beter dan hier alleen zitten terwijl Voldemort aan het plannen was hoe hij mij het best kon doden.

Na een paar keer verdwaald te zijn geweest, stond ik weer in de gang met de stoffige schilderijen en voor de deur waar Bellatrix doorheen was gegaan. Zou Malfoy ook daarbinnen zijn? Terwijl ik hierover nadacht hoorde ik stemmen. Nadat ik beter was gaan luisteren verstond ik ze een beetje. "Ideeën.." "Harry Potter.." "Vermoordden.." "Te riskant.." Ik schrok me dood toen ik mij eigen naam hoorde, maar ik had gewoon behoefte aan wat aanspraak dus liep ik maar naar binnen.

Een aantal ogen waaronder een paar rode keken mij aan. Allemaal met dezelfde geschrokken uitrukking op hun gezicht. Nouja niet allemaal Voldemort himself keek alleen maar in mijn ogen met een vals lachje om z'n lelijke mond. Vragen of ik gezelschap kon krijgen ging niet werken aangezien ik daarnet een Deatheaters vergadering heb gestoord. Daarom zei ik het eerste wat in me opkwam. "I know, my glasses are really sexy right?"